Mooie beelden (28)

Een leesgierig, leesgegroet en leesgezond 2014 voor iedereen.

Mooie woorden (33)

-          Tenn oisem kwamn z’afgeluupn, zuu ziere of telln, dan ze meeruize kostn klappn.

-          Zijte vandenoizegepoept, vroeg se, of edde oizepatee geten?

-          Nienek, zeien ze, der zot ne kuurepetie achter oes. We zeen twis deur tkuurn gekomn en ie wildegoes een trekijzer ipsolfren.

’t Is te zeggen:

-          Buiten adem kwamen ze aangelopen, zo snel als de bliksem, zodat ze nauwelijks konden spreken.

-          Zijn jullie van den haas gepoept (haastig zijn), vroeg ze, of hebben jullie hazepaté gegeten (ongeveer hetzelfde)?

-          Nee, zeiden ze, er zat een korenman (schikaanjager) achter ons aan. We zijn dwars door het koren gekomen en hij wilde ons een magneet aansmeren. (Enige extra uitleg vind je bij Opmerking door Geert, die stilaan als een expert in deze materie kan worden beschouwd)

In de reeks ‘fijnbesnaarde conversaties’, deze week:

-          Te mij verleed, zei se, mee uien branzlee rond uien oirm, ui uurebelle in ui uure en doirbij, get altij woiter in uie kelder. Mee azuu ne wietlewoi kommekik niemer ip stroite, zan.

-          En gij tons, mee uie pirmenant, ge zijt persies ne lampadir. Get veel te veel spel an ui gat.

Goede boeken (5)

*

 

(Nogal gekleurd) verslag over leven en dood van de Griekse verzetsstrijder Panagoulis, die in de jaren 70 een (mislukte) aanslag pleegde tegen dictator Papadopoulos.

Leestips (39)

In Bert Wagendorps Ventoux vormen Bart, Peter, David, Joost, André en Laura een hechte vriendengroep uit het Nederlandse Zutphen. De jongens zijn allemaal wel eens verliefd geweest op de mooie Laura, maar zij heeft een speciale band met Peter, die dichter is. Na hun eindexamen willen Bart en Joost de Mont Ventoux beklimmen met de fiets. De rest sluit aan en op de valreep wil ook Peter mee de berg op, zonder enige voorbereiding. Tijdens de afdaling verongelukt Peter en dat zorgt voor een dramatische wending in de vriendschap van de zes.

Dertig jaar later is Laura in Avignon en nodigt ze de vrienden opnieuw uit. De vier willen dan opnieuw de Ventoux beklimmen, niet alleen uit liefde voor de fiets en de Ventoux, maar gaandeweg wordt duidelijk dat het verlies van Peter nog verwerkt moet worden. De ontmoeting heeft een louterende werking. Eindelijk kunnen ze het verleden afsluiten.

Je moet niet noodzakelijk een fietsliefhebber zijn of de Ventoux beklommen hebben om te kunnen genieten van dit boek. Veel meer dan over fietsen gaat het over vriendschap en hoe het die vergaat als er onverwachte dingen gebeuren. In een plezante stijl, die we kennen van zijn columns, evoceert Wagendorp de breekbaarheid van het leven.

Mooie zinnen (11)

Van al mijn herinneringen, van die eindeloze reeks ervaringen uit mijn leven, is de pijnlijkste de herinnering aan de enige moord die ik heb begaan.

(Het fantoom van Alexander Wolf, Gajto Gazdanov)

Poëtegem (22)

Met mama op de bedrand - Bart Moeyaert

Met mama op de bedrand

wordt de kamer lekker warm.

Ik mag nog even liggen

in de holte van haar arm.

Ze leest me een verhaaltje

over dromen uit een land

waar alle mensen wonen

in een nachtblauw ledikant.

Het einde – moet ik zeggen,

heb ik nog nooit gehoord.

Maar zacht – dat weet ik zeker,

is vast het laatste woord.

Goede boeken (4)

**

Interessante inzichten over de link tussen politie en establishment. Tegenwoordig alleen nog tweedehands te koop.

Mooie woorden (32)

Snachs logt ie ip zeenn buik mee een pielelampe of een balladeuze neeviest em tot oister nen oize kwam. Ne kap achter zeen uurn, mee zeen pennemes tvel deraf, de beulinge deruit, en hup, de kasserolle ien. Allemolle welgekomn en smoklijk.

’s Nachts lag hij op zijn buik met een zaklamp of een looplamp naast zich tot er een haas aankwam. Een mep achter zijn oren, met zijn zakmes het vel eraf, de ingewanden eruit, en hop, de kookpot in. Iedereen welgekomen en smakelijk.

Een tafereel dat je je in deze tijden levendig kunt voorstellen.

In de reeks ‘fijnbesnaarde conversaties’, deze week:

-  Tenn oisem kwamn z’afgeluupn, zuu ziere of telln, dan ze meeruize kostn klappn.

-  Zijte vandenoizegepoept, vroeg se, of edde oizepatee geten?

-  Nienek, zeien ze, der zot ne kuurepetie achter oes. We zeen twis deur tkuurn gekomn en ie wildegoes een trekijzer ipsolfren.

Mooie beelden (27)

Quotes (22)

De manier waarop we in het leven staan, krijgt zin doordat we de herinnering aan een bepaald ogenblik koesteren en ons best doen om dat ogenblik eeuwig te laten duren.
(Mishima)

Leestips (38)

In Vloed van Roderik Six proberen vier studenten de zondvloed te overleven. Het regent en het blijft regenen, en de stad waar ze wonen, loopt onder water. Vanaf het dak van hun flat kijken de vier nogal gelaten toe. Alcohol, seks en drugs zijn welkome afleidingen, maar ook hun enige bindmiddel.

De uitzichtloosheid overheerst het verhaal. De wereld is grijs en nat. Alleen een straaltje zon dat af en toe door het wolkendek breekt, zorgt ervoor dat de hoop niet helemaal verdwijnt.

In dit boek gaat het vooral om de verhoudingen tussen vier mensen in nood en hoe ze daarmee omgaan. Die verhoudingen komen onder druk te staan als een van hen een ongeluk heeft en sterft.

De wanhoop is alomtegenwoordig en dat maakt het een zeer somber verhaal, dat niettemin lekker wegleest.