donderdag 31 december 2015

Mooie spreuken (40)



Wijn na bier geeft plezier, bier na wijn: ook mooi.

Een bovenstebeste gelukkig nieuwjaar aan alle lezers en lezeressen.
Johan

dinsdag 29 december 2015

Mooie woorden (68)



-          Geef ta ventse een koebiete, dat ie ipout mee wurteln.
-          Kenbennekik nie ant wurteln, kben ant kriepn omdak zier e ien meen lenzn.
-          O gije flauwuut, gije kremper. Ge zoet beter noir tantreilement goin ploitse van ien de zeetl te liggn.
-          Ken kan ni. Toe veel te veel zier.
-          Och, komt ziere alier, dak ui een schuddinge geve. Tzal rap gedoin zeen.

wordt in vertaling:

-          Geef die jongen een voederbiet, opdat hij stopt met zagen.
-          Ik ben niet aan het zagen, ik ben aan het jammeren omdat ik pijn heb in mijn lies.
-          Och, jij flauwerik, jij zeurpiet. Je zou beter naar de training gaan in plaats van in de zetel te liggen.
-          Dat kan ik niet. Het doet te veel pijn.
-          Och, kom snel hier, dat ik je eens door elkaar schud. De pijn zal snel weg zijn.

In de reeks ‘woelige conversaties’, deze week:

-          Oeijij, meen ploeze, zes hiel verdemeleweert.
-          Sliep sliep fiolle, te wel besteed.
-          Te persies dat er nen boer mee zeen olkarre over gereen ee.
-          Volgens mij wast nie mee zeen olkarre, moir mee zeene plouf.
-          Kgoi ze meugn erzoojn, peizek.
-          Da komt ervan, van al da fruutn.

maandag 28 december 2015

Leestips (98)



Wat ik nooit eerder heb gezegd  Celeste Ng
Een doorsnee gezin in het Amerika van de jaren 70. Vader is docent aan de universiteit, moeder voedt de drie kinderen op, Lydia, Nath en Hannah. Alleen is vader James Lee van Oosterse afkomst, en dat is ook aan de kinderen te zien, en in de jaren 70 werden ze daarom danig gepest.
Nu is oudste dochter Lydia dood. Druppelsgewijs komen we te weten hoe zwaar ze te lijden had onder pesterijen omdat ze ‘anders’ is, hoe ze een grote druk ervaarde om te presteren op school door moeder Marilyn die zelf dokter wilde worden maar daar niet in slaagde, en door haar vader om vrienden te maken en populair te zijn.
Hoge verwachtingen en al te dwangmatige sturing van beide ouders, die zelf met oude frustraties worstelen, zorgen voor een beklemmende sfeer in huize Lee, en in het boek. Hoe Lydia is omgekomen, is niet eens de belangrijkste vraag. Wel hoe vader, moeder, broer en zus omgaan met het verlies van Lydia.