zondag 28 februari 2016

Mooie berichten (17)



MX


We moeten met onze tijd meegaan. De Chiro zocht een tijd geleden een medewerker ‘m, v of x’. En in het Engels is er de afgelopen twee jaar vrij geruisloos een aanspreekvorm bij gekomen: naast Mr, Mrs, Ms en Miss is er nu ook Mx, speciaal voor transgenders en mensen die zich niet met een van de vier traditionele aanspreekvormen willen laten aanspreken.
Naar verluidt zou mx binnenkort in de Oxford English Dictionary worden opgenomen.

vrijdag 26 februari 2016

Mooie woorden (72)



-          Gotvermiljerdenonde, ken kan nie ip meenn achtruit omda den trottoir oopn ligt.
-          Der ligt to een plankske over diene put.
-          Kzalt ui ne kier zeggn, en, ken kan der ni over noch deure.
-          Die mann van de gemiente moen tog uuk ulder wirk doen.
-          Ontout meen woordn, tzeen gruute leegoirs. Den ienen angt ip zeen schuppe, den andren ligt te slopn in de kurtwogn.
-          Allee gauw zeg, een beetse compassie mee die mensn.
-          Tes altijd tzelde mee die mann, tligt ier al oovruup en oovrende.
-          Ge meugd al blije zeen danz uien trottoir mokn.
-          Uurek ui nog? Dant leegoirs zeen. Zeg dat tekik ui gezeid e. En doirbij, leegoirs zwiet es rap geriet.

is (ongeveer) gelijk aan

-          Sapperloot, ik kan niet op mijn oprit omdat het voetpad opgebroken is.
-          Er ligt toch een plankje over die put?
-          'k Zal 't je eens uitleggen, hé: Ik kan er niet over noch door.
-          Die gemeentewerkers moeten toch ook hun werk doen
-          Onthoud mijn woorden: 't zijn grote luieriken. De ene hangt op zijn schop, de andere ligt in de kruiwagen te slapen.
-          Komaan zeg, een beetje medelijden met die mensen.
-          't Is altijd hetzelfde liedje met die mannen. Alles ligt hier overhoop.
-          Je mag blij zijn dat ze je voetpad herstellen.
-          Hoor ik je nog? 't Zijn luiaards. Punt. Zeg dat ik het gezegd heb. Trouwens, luierikenzweet is snel gereed.

In de reeks ‘voorspellende conversaties’, deze week:

-          Tvries nie, tijzelt nie, twoit en treegnt altijvuurs. Tzeen gien winters mier lijk vroegre.
-          Om nie te spreekn van den uitkomnde.
-          Tzal ziere moetn beetrn tons.
-          Wa goi da were mokn meschien?
-          Tgoi nog een bijze doen, pijzek.
-          Zoetet pijzn? Tee no niedel gedoin pertank. Tgoi nog een lijtse duurn peizek veur den uitkomnde.
-          Ois deejelsche kiekies eiers begienn te legn, tons est gedoin mee de winter. Biechtewoirhied.
-          Doir geluuvek niets van. Al gazetteklap. Ge vertel gij moir ip goekommetuit.
-          Ik vertelle noeit gien leuïes.
-          Moir ge zij weeral bezig.

donderdag 25 februari 2016

Mooie zinnen (52)

Plekken zijn onderdeel van het geheugen, sterker nog: plekken overleven het geheugen.
(Herinneringen, David Foenkinos)

dinsdag 23 februari 2016

Mooie berichten (16)


Kanon


De Gentse rockgroep RAKETKANON fabriceert haar liedjes in een zelfbedachte taal en gooit daar hoge ogen mee in het buitenland. Geestig en spitsvondig tegelijk.

maandag 22 februari 2016

Leestips (104)



Reizen zonder John van Geert Mak
In 1960 trok de Amerikaanse schrijver John Steinbeck samen met zijn hond Charley op expeditie door de Verenigde Staten. De neerslag van die boeiende ronde van Amerika verscheen in ‘Travels with Charley’.
Precies 50 jaar later treedt Mak in het spoor van Steinbeck. Maar het wordt geen gewone road novel. Startplaats is Sag Harbor, Steinbecks woonplaats aan de oostkust. Vandaar gaat het via Detroit naar Chicago en zo helemaal tot aan de westkust. Langs die kust gaat het zuidwaarts naar Monterey, en dan via Texas en New Orleans terug naar het oosten.
Feiten en fictie worden handig door elkaar geweven, en zo wordt dit boek een boeiende kennismaking met het multiculturele Amerika, maar ook met de grote verschillen, tussen rijk en arm, tussen de staten onderling, tussen vroeger en nu, tussen 1960 en 2010.
Mak serveert interessante feiten, cijfers en citaten, maar daarnaast heeft hij oog voor de kleine verhalen van mensen die hij onderweg ontmoet. Zo hangt hij een ontluisterend beeld op van een Amerika dat niet meer Gods eigen uitverkoren natie is, niet meer het droomland van de onbegrensde mogelijkheden. Dat  klassieke droombeeld vertoont nu barsten en scheuren, maar de Amerikanen zijn blind voor de veranderende wereld.
We krijgen een onderhoudend, boeiend en kleurrijk verhaal met beschouwingen over ongeveer alles, en met de Travels van Steinbeck als leidraad. Net als 'In Europa' is dit een heel leerrijk boek met een klare kijk op een heel continent.