Een mens heeft twee oren en één mond om twee
keer zoveel te luisteren dan te praten.
(op de Chinese muur)
zondag 31 augustus 2014
maandag 25 augustus 2014
Mooie woorden (47)
-
Me zeen no ne kier ip vakanse
geweest.
-
Olapola! Moede niemer spoirn den?
-
Jomoir, twa nie duure zan.
-
Woir zijde geweest tons?
-
Noir de Mani Costa.
-
Woir ligt dadde?
-
Ien tgoekuupkiesland.
-
We zijn nog eens op vakantie
geweest.
-
Holala! Moet je niet meer sparen
dan?
-
Ja maar, het was niet duur.
-
Waar ben je dan geweest?
-
Naar de “Mani Costa” (mag niets
kosten)
-
Waar ligt dat?
-
In het “Goedkoopjesland”
In de reeks Zuidwestoostvlaamse gezegden, deze
week:
- Ieverans of nieverans, schiet ui wig, teure ziere vuurt, dakui ier niemer zie.
zondag 24 augustus 2014
zondag 17 augustus 2014
donderdag 14 augustus 2014
Leestips (54)
Joanna Gruda – De jongen die met honden kon praten
Wereldoorlog Twee staat voor de deur en de jonge Julian, zoontje van
twee Poolse communistische activisten, moet met zijn tante Helena naar
het veiliger gewaande Parijs. Daar krijgt hij te horen dat Helena zijn echte
moeder is, en dat zijn Poolse ‘ouders’ in werkelijkheid zijn oom en tante zijn.
Dat nieuws bezorgt hem een flinke deuk in zijn nog jonge leven.
In Parijs komt Julian terecht in een weeshuis, waar hij (in het Pools)
met een hond praat omdat hij geen Frans spreekt. Als de oorlog dichterbij komt,
moet hij meerdere keren verhuizen omdat Helena meer verbeten strijdster is dan zorgende
moeder. Als kind van hot naar her worden versleept, niet kunnen zijn wie je
bent, met de voortdurende dreiging van een oorlog op de achtergrond, je zou van
minder je jeugd en je (kinder)verstand verliezen. Toch is dat wat de vader van
de schrijfster is overkomen, want dit boek is gebaseerd op zijn verhaal.
Desondanks wordt het nooit echt pakkend. Het verhaal zuigt je niet mee de
diepte in en blijft nogal afstandelijk. Frisse poging, maar
lauw resultaat.
Abonneren op:
Reacties (Atom)