Oude woorden (15)

Commensaal: kostganger

Ze bestond voortaan van den winkel en van een commensaal. (uit Karakter van F. Bordewijk)

Gelezen door Veer

Mooie zinnen (87)

Om vier uur lijkt er aan de werkeloze dagen geen einde te komen. Halverwege de middag voel je de verspilde tijd en zie je op tegen de komende avond. Op dat uur schaam je je ervoor dat je nergens toe dient.

(Een zachte hand, Leïla Slimani)

Poëtegem (112)

Herfstdag (Rainer Maria Rilke)

Heer, het is tijd. De zomer was groots.

Leg uw schaduw op de zonnewijzers

en maak in ‘t veld de winden tomeloos.

Beveel de laatste vruchten vol te zijn;

geef hun nog twee zuidelijker dagen,

dring op hun voltooiing aan en jaag

de laatste zoetheid in de zware wijn.

Wie nu geen huis heeft, bouwt er geen meer.

Wie nu alleen is, zal het lang nog blijven,

zal waken, lezen, lange brieven schrijven

en rusteloos in lanen gaan, heen en weer,

als winden bladeren voorwaarts drijven.

Leestips (143)

In De ongewisse stad  van JM Paroutaud heerst de totale willekeur. Als het niet verboden is, mag het, maar dan weer niet altijd. Dat wordt beslist door een ambtenaar en is elke dag anders, en bovendien weet niemand wat er is beslist.

Hoofdpersonage Ranède komt na een vlucht voor een terdoodveroordeling elders in deze vreemde stad terecht. Hij valt er van de ene in de andere verbazing. De mensen doen er zinloos werk, geven zich over aan bandeloze seks, laten zich doodbliksemen of springen van zo hoog mogelijk op een marmeren platform. Wat kan tellen qua nationale sport. Als ze ‘geluk’ hebben, overleven ze die sprongen. Toppunt van absurditeit in een wereld zonder moraal of recht, waar de mensen alles gelaten aanvaarden.

Een even beklemmende, als gitzwarte en decadente wereld, waarin de massa zich willoos schikt naar de meest absurde regels. Een nachtmerrie van de bovenste plank, maar dan hoogst origineel beschreven.