In verhaallijn 1 woont het blinde meisje Marie-Laure met haar vader in Parijs tijdens Wereldoorlog II. Samen ontvluchten ze de oorlog naar Saint-Malo bij oudoom Etienne en zijn huishoudster. Vader beschermt onderwijl de grootste schat van het museum waar hij werkte, de diamant ‘Zee der Vlammen’, die verder een belangrijke rol zal spelen in het leven van Marie-Laure.
In verhaallijn 2 woont de Duitse Werner in een weeshuis en wordt hij via de Hitlerjugend naar het front gestuurd, waarna ook hij in St-Malo belandt. Daar komen de verhaallijnen samen.
Met snelle perspectiefwisselingen krijgen we zicht op het leven van beide jongelingen, die aan verschillende kanten van de oorlog staan. Zo komen ook de verschillende kanten van de oorlog aan bod, wat zeker bijzonder is vanuit het blinde meisje. Ondanks haar handicap kan Marie-Laure zich goed behelpen en met de hulp van gedetailleerde maquettes die haar vader maakt, wordt ze weerbaar en zelfstandig, ontdekt ze de buurt en de wereld. En de oorlog natuurlijk.
Werner en Marie-Laure, en verschillende andere personages worden uitgebreid en trefzeker uitgewerkt. Het gezichtspunt van twee onschuldige kinderen die tegen wil en dank worden betrokken bij een smerige oorlog en er elk hun eigen weg in moeten zoeken, geeft dit boek een geheel eigen en zeer unieke kijk op WO II.
Er wordt snel gewisseld in perspectief, tijd en plaats, soms wat te snel. Als lezer word je dus geacht je hoofd goed bij de zaak te houden. Als wederdienst verwacht je dan ook dat de levens van de twee protagonisten samenkomen, maar dat gebeurt niet echt, tenzij zijdelings en vanop afstand. Waardoor je toch een beetje op je honger blijft zitten.
Leesgegroet bekroont het boek van Doerr niet met de adjectieven ‘subliem’, ‘schitterend’ en ‘onvergetelijk’, maar toch wel met ‘meeslepend’ en ‘goede keus’. Leesgegroet-lid Bernadette ontbrak het daarom niet aan enthousiasme en bezieling toen ze ons een ruime inkijk gaf in leven en werk van de auteur. Waarvoor onze eeuwigdurende dank.
