Ik ben mijn leeslijst van 2013 begonnen met Leestip 4: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson (dat ik wel kon
smaken, maar net iets te onwaarschijnlijk en te langdradig vond) en
geëindigd met een boek waarvan men beweert dat het dezelfde lezers zal
aanspreken: Een man die Ove heet van Fredrik Backman.Dat laatste is een zalig boek!
Je leert de norse Ove - die mij wat aan (mijn herinneringen aan) Walschaps oermens Houtekiet deed denken - gaandeweg meer en meer begrijpen en appreciëren.
Grappig en hartverwarmend hoe hij ondanks zijn norsheid maar dankzij zijn rechtvaardigheidsgevoel toch vrienden maakt, ook al is hij daar niet echt op uit.
Een heerlijk mooi, hartverwarmend verhaal. (dat misschien 1/3de korter had gekund, maar mij niet echt heeft gestoord)
De stijl sprak mij ook sterk aan: het boek staat bvb. vol grappige en/of waanzinnige metaforen.
Ik vind het een aanrader.
Bijdrage door Geert
Je leert de norse Ove - die mij wat aan (mijn herinneringen aan) Walschaps oermens Houtekiet deed denken - gaandeweg meer en meer begrijpen en appreciëren.
Grappig en hartverwarmend hoe hij ondanks zijn norsheid maar dankzij zijn rechtvaardigheidsgevoel toch vrienden maakt, ook al is hij daar niet echt op uit.
Een heerlijk mooi, hartverwarmend verhaal. (dat misschien 1/3de korter had gekund, maar mij niet echt heeft gestoord)
De stijl sprak mij ook sterk aan: het boek staat bvb. vol grappige en/of waanzinnige metaforen.
Ik vind het een aanrader.
Bijdrage door Geert
"Zeven minuten na middernacht" van Patrick Ness.
BeantwoordenVerwijderenNa een tip van leesvrienden had ik dit boek gevraagd als kerstcadeau.
Hoewel ik meestal op de e-reader lees, kon dit bij dit boek niet.
Het (lees- en kijk)boek bevat zo'n 215 pagina's inclusief (soms over twee pagina's uitgespreide, ietwat duistere) tekeningen die het verhaal een absolute meerwaarde bieden.
Na een eerste leessessie had ik de eerste 50 bladzijden al gelezen.
Ik wist toen al dat ik het een geweldig boek zou vinden en had spijt dat ik het boek dus al voor 1/4de uit had.
Twee dagen later was het uit. Het vróeg gewoon om verder gelezen te worden.
Een ronduit schitterend geschreven verhaal over woede, loslaten, (durven) uiten van emoties, waarheid,... dat je naar de keel grijpt.
Qua taal eigenlijk eenvoudig; qua gevoelens best heftig.
"Een ode aan het verhaal", staat op de achterflap en dat vind ik helemaal terecht.
Ik ben zwaar onder de indruk en kan me nauwelijks voorstellen dat iemand dit niet goed zou vinden.
Alweer een dikke aanrader dus.
En daarmee is de lat voor mijn komende leesjaar al meteen behoorlijk hoog gelegd.
Geert