In Spookverschijningen van de Française Marie Darrieussecq komt de man van de vertelster thuis van zijn
werk en gaat om brood. Een eenvoudige dagelijkse bezigheid, ware het niet dat
hij niet meer terugkomt. Omdat ze de stijgende ongerustheid niet aankan, gaat
ze zelf op onderzoek uit: ze loopt langs de bakkers in de buurt, gaat naar zijn
kantoor, pluist zijn computer uit. Ook de politie begint een onderzoek, maar
het is allemaal vruchteloos.
De vrouw wordt gegrepen door groeiende angsten en begint spoken te
zien. De werkelijkheid rondom haar wordt steeds ondoorzichtiger en haar relaas
steeds verwarder. Ze verliest zichzelf in hallucinaties en complete verwarring.
Spookverschijningen is een haast klinisch verslag van
gemis, verlating, vereenzaming en ondergang. Een relaas van de achterkant van
de liefde, als het ware. Door alle verwarring heen is het als lezer echter niet
gemakkelijk kop en staart aan de gebeurtenissen te krijgen. Op het einde is er
zelfs geen doorkomen meer aan. Zo moet totale verwarring zijn, denk je dan,
maar als je zelf niet in die staat verkeert, is het toch wat moeilijk lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten