Lief, ik
zit aan de oever van de Taag
te zingen.
Het is hier vrij goed toeven.
Alsof de
meeste dingen niet meer hoeven.
Althans
niet meer vandaag.
Wel verga
ik hier van de schrik, o,
vraag me
niet waarvoor, voor
het riet
langs de stroom of voor
de
gemelijke geest van El Greco.
Wat doe ik
hier? Ik eet boekweit
en af en
toe een varkensnier.
Mijn Spaans
verdriet raak ik voorlopig niet
in jou of
in een boek kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten