Mooie woorden (82)

-          Ip wa trekt dat nui? Ne witten douk mee een ruue plekke ien tmiddn.

-          Tes toch schuune.

-          Schuune? Azuu kannek et uuk.

-          Het es kunste. Ge moet der mee een ander uuge noir kijkn.

-          Kunste, kunste? Tes persies ne lek konfeture dat ie der van verre mee ne keiboog ipgesmeetn ee.

-          Awel, oisek ui ien dink dan zegn: kunst es de konfeture ip den boteram van tleven. Zegt dat ekik ui gezeid e.

-          Jaja, dat es schuune gezeid, moir ik e toch lievr een schelle espe of kois dan konfeture ip meenn boteram.

-          Awel tons, smoklijk.

In de reeks ‘vertaalde literatuur’, deze week:

-          Dat lijkt toch nergens op! Een wit doek met een rode vlek in 't midden.

-          't Is toch mooi?

-          Mooi? Dat kan ik ook.

-          Dat is kunst. Je moet daar met een ander oog naar kijken.

-          Kunst, kunst? 't Is net of hij er met een katapult een kwak confituur heeft op gegooid.

-          Wel, als ik je iets mag zeggen: kunst is de confituur op de boterham van het leven. Zeg dat ik het je gezegd heb.

-          Ja, dat is mooi gezegd, maar ik heb toch liever een plak hesp of kaas op mijn boterham in plaats van confituur.

-          Wel, smakelijk dan.

In de reeks ‘medische conversaties’, deze week:

-          Aiaiaiai, oeioeioeioei, dat doe zier…

-          Amoir kindeke tog, wa schilter den?

-          Meenn tand doe zier.

-          E kziet gelijk. Hiel ui kokke stoi schief. Ge moet noir den dantiest goin.

-          Doir kommek zuust van. Jee meenn boktand getrokken.

-          Da komt ervan, ge moet beetr frottn ip ui tandn.

-          Pertank, ik kuise meen tandn alle dogn ois ek ipstoi.

-          Nie genouft! Ge moet ze snuchtings en snovies kuisn.