De eenzame postbode Bilodo opent in het geniep
brieven van zijn klanten om een glimp van hun leven op te vangen. Zo raakt hij
in de ban van de in Guadeloupe wonende Ségolène die haiku’s stuurt aan haar
geliefde Gaston. In zijn verbeelding neemt Bilodo niet alleen de plaats in van
Gaston, maar wordt hij ook nog eens echt verliefd op haar. Als Gaston
verongelukt, blijft hem, als hij het contact met haar niet wil verliezen, niets
anders over dan de correspondentie met Ségolène over te nemen. Waarop hij zich als
het ware vereenzelvigt met het leven van Gaston, tot hij alles, tot en met zijn
lot deelt.
Met weinig woorden weet de auteur zijn postbode
te schilderen, in prachtige poëtische en filosofische kleuren. In een tijdperk
waar geen romantische brieven meer worden verstuurd, maar alles via e-mail,
messenger en sociale media gaat, heeft het versturen van liefdesbrieven natuurlijk
een uitgesproken charme. En die weet Thériault helemaal over te brengen in zijn
roman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten