Te beseffen dat je
langzaam maar onontkoombaar alle grip op de werkelijkheid gaat verliezen.
Anders dan de kikker die langzaam wordt gekookt en niets merkt, ben je je lange
tijd pijnlijk bewust van het eigen verval. Vaker en vaker zak je weg in een
zwart gat. Steeds korter kruip je uit dat gat omhoog in de zekerheid dat je er
weer in terug zult vallen. Tijd genoeg om te zien waarheen de weg gaat leiden;
verwarde, verdrietige, bange of boze hoopjes oud mens.
(Pogingen
iets van het leven te maken, Hendrik Groen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten