De pelikaan van Martin Michael Driessen speelt zich af in het voormalige Joegoslavië.
In een plattelandsdorpje is Andrej facteur, en Josip kabeltreinmachinist naar
een communistisch monument boven op de berg. Josip houdt er een minnares in
Zagreb op na en daar chanteert Andrej hem mee om zijn eigen uit de pan
swingende gokkosten mee te betalen. Josip op zijn beurt ontdekt dat Andrej geld
verdonkeremaant uit postenveloppen en chanteert hem daar op zijn beurt mee. Ja,
het is nogal ingewikkeld, maar zo houden ze elkaar zonder het te weten, in een
stevige houdgreep. Los daarvan worden ze in de loop van het verhaal ook nog
eens goede vrienden.
De situatie van het uiteenvallende Joegoslavië wordt in hun relatie
weerspiegeld. Ieder land, ieder mens heeft slechte en goede kanten en iedereen heeft
boter op het hoofd. Zoiets.
Misverstanden en
onrecht, corruptie en broederstrijd, chaos en fragiliteit, kantelende
verhoudingen en wederzijdse afhankelijkheid. Het komt allemaal aan bod in deze
bijwijlen hoogst vermakelijke, maar vaker nog scherpe roman over een verknipt
land en verknipte mensen. Hoewel De
Rivieren (Leestip 127) van Driessen nog net iets beter was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten