27 maart 2018

Mazzel tov van Margot Vanderstraeten is het relaas van haar kennismaking van heel nabij met het jodendom. Als jonge studente vindt ze een job als bijlesgeefster van de kinderen van de joods-orthodoxe familie Schneider. De deur van de zeer gesloten orthodoxe  gemeenschap krijgt ze niet helemaal open, ze zet ze op een kier zodat je als lezer kunt binnengluren zonder echter alles van die zeer ingewikkelde wereld te zien. Toch krijg je een blik op de strikt gescheiden werelden tussen jongens en meisjes, op het arrangeren van hun huwelijken, op typisch joodse eetgewoonten, op de joodse humor, op joden in Israël en New York, op waarom ze dicht bij stations wonen en hun paspoorten altijd klaarliggen. Mazzel tov geeft een begin van inzicht in het doen en laten van een gemeenschap die zeer gesloten is en toch pal naast ons woont.

Deze roman die geen echte roman is, is goed geschreven, eerlijk en buitengewoon interessant omdat het het jodendom benadert vanuit een heel persoonlijke invalshoek, en niet vanuit een puur politieke zoals we haast elke dag in de kranten kunnen lezen. De personages komen tot leven door de hechte band die de schrijfster in de loop der jaren met hen opbouwt, door de confrontaties die ze met hen aangaat, en zelfs door de tegenstelling met de Iraanse vriend van de schrijfster.

Voor Leesgegroet was het boek een bron van uitvoerige discussie. Niet iedereen vond er leesplezier in. Voor de een was het te weinig kritisch, voor de ander een leerrijke kennismaking met een zeer gesloten cultuur. De een vond er niet genoeg uitleg in over het jodendom, de ander kreeg de kriebels van het religieuze aspect met zijn op z’n minst bizarre regels en gewoonten. Dat de orthodoxe joden een vreemd volkje zijn, daar kon iedereen zich wel in vinden.