-
Wa nen bliekschijtre es dadde?
-
Pas ip, mispakt er ui nie an.
-
Haja, es ne gruutsgoird meschien?
-
Nient, tzels gienn hovirdegoird.
-
Dad es twie kier tzelste. Wa
schilt er tons mee?
-
Ie klapt achter tgat van de mensn.
-
Tons est een stoutemuile, gelijk
damme zeggn.
-
Uuk niet, tes simpelwig ne
valschoird.
Geert:
-
Wat een bleekscheet is me dat?
-
Let op, onderschat hem niet.
-
O ja? Is 't een dikke nek
misschien?
-
Nee. Zelfs geen hoogmoedig iemand.
-
Dat is twee keer hetzelfde. Wat is
er dan mis met hem?
-
Het is een roddelaar.
-
Dan heeft hij een stoute mond,
zoals we zeggen.
-
Ook niet. 't Is gewoon een
valsaard.
In de reeks “aardappelen eten” deze week:
-
Ke paseerde weke meen iesteleejn
geplant.
-
En komn z’al uit?
-
Zijde zot? Da duurd altuupe een
weke of viere ier dan ze ulder uufd boovn steekn. Iest anulln, tons wachtn…
-
En meugde ze tons al direct uit de
grond oln?
-
Zijde hiel zot? Da duurt zeekr nog
een weke of vijfe langer.
-
Zuu lange, tons goik liever noir
de winkel achter meen petattn.
-
Ikke nie zan. Kete tog liever meen
eign patatten: ves uit de grond, zonder sproeisel, recht ien de taluure.
-
Dedie van de winkel zeen uuk nie
slecht.
-
Gekwiekt in woiter, vul mee
sproeisel, zuu slap of een slunse? Ik wee wa kiezn zulle.
- 'k Heb vorige week mijn plantaardappelen gepoot.
BeantwoordenVerwijderen- En? Komt er al iets boven de grond uitsteken?
- Ben je gek? Dat duurt alles samen een week of vier vooraleer ze hun kopje boven de aarde steken.
Eerst "aarde ertegenaan harken" (maar ik weet niet hoe dat in 't AN heet), dan wachten...
- En mag je ze dan al meteen uit de grond halen?
- Ben je helemaal gek? Dat duurt op z'n minst nog een week of vijf langer.
- Zo lang? Dan ga ik mijn aardappelen liever in de winkel halen.
- Ik niet, hoor. 'k Eet toch liever mijn eigen aardappelen: vers uit de grond, ongesproeid, rechtstreeks op mijn bord.
- Die uit de winkel zijn ook niet slecht.
- Gekweekt in water, volop gesproeid, zo slap als een vod? Ik weet wat kiezen, hoor.
Geert (terug uit verlof)
En dan toch eens een conversatie van mijn kant:
- Oas ge nô inne kîr mee van dien bucht uitn dien zene lochtink noar uis durft kommn, krijde ne flittre.
- Moar allei! Woarom zedde da nui?
- De swies van Petegem ee mij verteld datie ne kîr dendeklokke moest luien en datie - oastie drachter were noar beneen kwam - zeen pieke nîmmre vond. Awel, achteraf enze ze were gevondn bij uin schûnn lochtinkmenirre. Seertien moek doar nîmmer van weetn.
- Jommerja, ie steekt ij da în meen andn. Wa moeker anders mee doen? Ip de messing smijtn?
- Mô ben nî, ge moet tgeweune nie anvirden. Zû simplest.
En zoette mij nui grust willn loatn? En doe de blaffetuurn toe oasge tan toch noar buitn goat.
Tes ier snikhît. 'k droai'abij van minne sies.
- kben al wig