Leestips (169)

Arno Geiger Zelfportret met nijlpaard

Julian is student diergeneeskunde en heeft na de verbroken relatie met Judith, last met zijn nieuwe single-bestaan. Hij gaat op zoek naar zichzelf en naar zijn volwassenheid. Via zijn vriend raakt hij aan een vakantiejob als dwergnijlpaardverzorger bij een zieke professor.

Daar vult hij zijn vakantiedagen met de verzorging van het nijlpaard, met gras maaien, met studeren en verliefd worden op Aiko, de vrijgevochten dochter van de professor, die echter tamelijk affectieloos is.

Dat zijn leven desondanks redelijk eentonig verloopt, hoeft geen betoog. Het is vooral de zoekende mens in Julian die onder de oppervlakte tot leven komt wanneer hij zijn jeugdliefde en zijn relatiebreuk analyseert. Terwijl Judith trefzeker was, is hij meer de onzekere, romantische dromer die aan het begin van zijn volwassen leven staat, met alle moeilijkheden die daarbij horen.

Het verhaal zelf is een beetje eentonig, maar als je focust op het harde leven van een adolescent, is het Zelfportret met nijlpaard toch een prijzenswaardig boek. Fijne vakantielectuur, maar aan het sublieme De oude koning en zijn rijk (Leestip 16 van heel lang geleden) kan het echter niet tippen.