Verzwijging van Rupert Thomson speelt in het 17de eeuwse Florence.
De kunstenaar Gaetano Giulio Zumbo ofte Zummo was er in die tijd bekend om de uitbeelding van verval en verrotting van het menselijk lichaam in zijn sculpturen. Hij heeft echt bestaan, je moet zijn naam maar eens afbeeldinggoogelen. Van groothertog Cosimo, telg van de roemruchte familie De Medici, krijgt hij de opdracht een wassen beeld te maken van een vrouw van uitzonderlijke schoonheid. De goede band met Cosimo wordt hem niet door iedereen in dank afgenomen. Hij wordt dan ook tegengewerkt door enkele getrouwen van de groothertog. Als Zummo verliefd wordt op Faustina, een ranke schoonheid, stuit hij op een geheime link die ze heeft met zijn opdrachtgever.
De donkere, vuile en gevaarlijke stegen van de Florentijnse binnenstad spelen zo niet de hoofdrol, dan toch een heel belangrijke bijrol, al is het maar dat ze de sfeer bepalen van de 17de eeuwse Italiaanse stad, en tegelijk van deze bijzondere roman. Er zit heel veel paranoïa in, intrige, achterdocht en indegatenhouderij.
Het Firenze van enige eeuwen geleden komt hier prachtig tot leven, al was dat leven daar toen niet zo prachtig. We volgen Zummo in zijn zoektocht naar het ultieme model, en ook op zijn vlucht voor gepest, gekonkel en valse beschuldigingen. Het is een boeiend parcours dat steevast de buitenkant van de lijntjes en de marge van het menselijk bestaan opzoekt. Dat wil dus zeggen: avontuurlijk, leerrijk, intrigerend en spannend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten