In de
tuin van het beest van Leila Slimani gaat over een seksverslaafde journaliste, en voor een Frans-Marokkaanse schrijfster is het niet evident om over zo’n expliciet onderwerp te schrijven. De weerstand in het traditioneel-islamitische Marokko daartegen is gemakkelijk voor te stellen, het is dan ook een land met een verwrongen seksualiteit, waarvoor deze roman trouwens een metafoor is.
Journaliste Adèle heeft een grote sekshonger, die tot een destructieve obsessie verwordt. Aan de buitenkant leidt ze een fatsoenlijk leventje met man en kind, vanbinnen woeden de onweerstaanbare drang en de onstilbare begeerte. Ze kan er niet mee stoppen, maar vindt er tegelijk geen bevrediging in. Ze verwerft erotische macht, maar walgt daar ook van, ze vult een leegte op, maar zet daarmee ook het leven van haar gezin ondersteboven. De roman drijft op roekeloosheid en hormonen, lust en begeerte, onkuisheid en libido. Het zindert allemaal in en tussen de regels. Meer dan het lezen waard!
Slimani won met haar debuut verschillende prijzen, maar het zal niemand verbazen dat bedreigingen van fundamentalisten uit haar geboorteland eveneens haar deel waren. Een islamitische vrouw die schrijft over heftige erotiek, asjemenou! Terwijl al die minkukels ondertussen driftig interpetporno verslinden, want Marokko prijkt wereldwijd op de vijfde plek qua internetpornoverbruik. De hypocrisie! Ook is abortus er illegaal, leven homo’s in doodsangst en vliegen overspeligen in de gevangenis.
Van vrouwen kreeg Slimani als reactie op haar boek wel herkenbare en ontluisterende verhalen over frustratie en onderdrukte seksualiteit te horen, en daarmee ging ze aan de slag in haar bundel Seks en Leugens, over het seksleven in Marokko en over een moslimsamenleving die wordt gegijzeld door imams en gedomineerd door hypocrisie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten