Professor Edward Landauer valt in liefde met de 15 jaar jongere Ruth Walda. Samen gaan ze op skireis in het Amerikaanse Aspen, waar de verschillen tussen hen (hij realist, zij idealist) helemaal tot bloei komen. Toch willen ze samen een kind, maar dat wordt ongelukkigerwijs een huilbaby, en ondertussen heeft Edward een geheime minnares op het werk. Problemen dus. In een poging het huilen van de baby te stoppen, stuurt Ruth Edward eerst het bed en dan maar het huis uit.
Niet alleen de baby zorgt voor verwijdering, ook ervaart
Edward zijn ouder worden als een probleem. Een tweede jeugd is hem niet gegund,
integendeel. Hij wordt min of meer verstoten door vrouw en werk, en geraakt zo
in een neerwaartse spiraal. En dat leidt dan weer tot de ondergang van hun relatie.
Het is niet alleen het leeftijdsverschil dat daarvoor zorgt, het is ook gewoon
een gebrek aan empathie van beide kanten.
Ziedaar het menselijk onvermogen tot relationeel en levensgeluk in een notendop. En goed geschreven ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten