Anthony doet zijn best iets van zijn leven te maken, maar heeft als jonge knaap af te rekenen met de uitzichtloosheid van armoede en werkloosheid in het achtergestelde noordoosten van Frankrijk, met de herrieschopper Hacine, en met de onvoorspelbare woede van zijn gefrustreerde vader. Op een avond neemt hij diens motor om ermee te gaan fuiven, op jacht naar drank, drugs, meisjes en stoerdoenerij. Als die motor wordt gestolen door Hacine, zet dat een boel onfrisse zaken in gang.
In die grauwe buurt ligt de weg naar volwassenheid bezaaid met onheil, noodlot en veel slaag, die allemaal van de ene aan de andere generatie worden doorgegeven. Allen proberen ze aan hun eigen trieste situatie te ontkomen, op zoek naar een beter leven. Maar of dat ook zal lukken, is nog maar de vraag.
Een erg rooskleurige roman is dit natuurlijk niet, maar Mathieu schrijft met veel empathie over de onbeduidende levens van zijn personages, en dat op zich maakt veel goed. De moeite waard om te lezen dezer dagen, maar let daarbij toch op voor een te sombere stemming aan de (beperkte) feestdis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten