Borsten en eitjes Mieko Kawakami
In twee woorden geeft de titel alvast
duidelijk mee waar het in dit boek over gaat.
Makiko is nogal
obsessief bezig met haar lichaam en wil haar borsten laten vergroten, maar uit
protest daartegen praat haar dochter Midoriko niet meer, terwijl zij op haar
beurt worstelt met haar puberende lichaam als beginnende vrouw. Zus van Makiko
en vertelster van het boek Natsuko worstelt dan op haar beurt met een
moederwens. Natsuko is schrijfster van beroep maar dat lukt niet meer zo goed,
en ze raakt met ouder worden almaar meer gefixeerd op het krijgen van een kind.
Als alleenstaande levert dat in Japan echter veel problemen op.
Dit is een zeer aangenaam en vlot leesbaar boek in een zeer directe taal, over een sterke vrouw die kampt met vastgeroeste Japanse normen en taboes. De vrouwelijke hoofdpersonen hebben alledrie wat met hun lijf en hun vrouw-zijn. Daardoor is dit een zeer lichamelijk boek. Het is vaak grappig, soms pijnlijk, soms beklemmend, maar vooral erg spits. Er valt heel wat te beleven in deze roman, nogal wat thema’s worden aangeroerd, zoals daar zijn de ongelijkheid tussen man en vrouw, aseksualiteit, donorschap, inseminatie, moederschap, lichamelijkheid, armoede. Kawakami gaat geen enkel taboe uit de weg en ze weet daarbij je aandacht voortdurend vast te houden.
Borsten en eitjes is een fascinerende, boeiende, intrigerende roman over vrouwen (en mannen) in het Japan van vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten