Schrijfster Ann De Craemer had een serieuze depressie en schrijft daarover in Hersenorkaan. De depressie houdt maanden aan: wegvluchten, binnenblijven, de ellende ondergaan, veel meer kan ze niet.
Ze onderzoekt mogelijke oorzaken en oplossingen, krijgt hulp van vrienden en familie, maar die neemt ze niet altijd in dank aan. Kleine wandeltochtjes en foto’s helpen haar er beetje bij beetje weer bovenop, al gaat dat heel erg lang- en moeizaam.
Een depressie te boven komen, het is blijkbaar een erg lastige weg die je voetje voor voetje wandelt, of veeleer struikelt, en natuurlijk beschrijft. Dat ze dit allemaal zonder gêne blootgeeft, siert haar, en zal hopelijk mee hebben geholpen om het te verwerken. Hoogstaande literatuur moet je niet verwachten, maar Hersenorkaan geeft wel een goede inkijk in wat voor rotstreken een depressie een mens kan leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten