Niet het beste moment, zou je geneigd zijn te denken, voor een boek met zo’n titel in oorlogstijd. En toch.
De auteur maakt een reis door de geschiedenis van de mens en zijn beschaving. Volgens sommigen zit onder het laagje vernis van die beschaving de slechte en verdorven mens, maar is dat wel zo? Niet volgens historicus Bregman. Die gaat uit van een positief mensbeeld: de mens is geneigd tot vriendelijkheid en solidariteit. Waarom denken veel mensen dan zo negatief over ‘de mens’? Dat komt door een verkeerde beeldvorming die in de hand wordt gewerkt door beleid, religie en media. Niettemin is de mens in het diepst van zijn gedachten tot het goede geneigd. Maar als de meeste mensen deugen, dan zijn er ook die niet deugen. Natuurlijk zijn er mensen met kwade bedoelingen, en dat is altijd een minderheid, maar die zitten vaak in de schijnwerpers van de media.
Met zijn heel vlotte pen prikkelt Bregman de nieuwsgierigheid van de lezer met een verhaal dat echt wel hout snijdt. Het doet deugd te lezen dat de grote meerderheid van de wereldbevolking het goed met elkaar voorheeft. De grote verdienste van dit boek is dat het dat duidelijk zegt. En dat mag ook eens.
Samengevat, dit boek is een positieve aanrader, in oorlogstijd nog meer dan anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten