19 december 2024

Ik ben Emma van Kristien Hemmerechts is gebaseerd op Emma van Jane Austen dat meer dan een eeuw oud is en waarin de jonge, verwende, knappe, rijke, slimme jongedame Emma zich ontpopt tot koppelaarster in alle mogelijke ingewikkelde verhoudingen en intriges in haar 19e-eeuwse entourage. 

Hemmerechts was benieuwd hoe het leven van die Emma er vandaag zou uitzien en heeft haar gereïncarneerd in het heden. Net als de Emma van toen is de hedendaagse een eigenwijze, jonge, mooie, zelfvoldane, rijke erfgename en rentenierster die haar koppelaarscapaciteiten loslaat op een hele resem vrienden en vooral familieleden, want die heeft ze in overvloed. Daarbij komen ook actuele problemen zoals racisme, transmigratie, religie, klimaat, abortus en zelfs Trump in zicht.

We waren niet allemaal enthousiast over dit boek. Hoewel goed geschreven, met veel mooie zinnen en dus aantrekkelijk om te lezen, is de inhoud vrij pover. Deze Emma past niet zo goed in de hedendaagse maatschappij, vonden sommigen. Een rijke jonge dochter die zich enkel bezighoudt met anderen te koppelen zonder zelf enige ambitie in die richting te koesteren? Neen, dat zien we niet gauw gebeuren de dag van vandaag. Van een moderne vrouw in 2024 verwachten we wat meer ambitie en levens- en andere lust, en niet alleen dagen vol feestjes, kletspartijen, etentjes en andere bijeenkomsten met een resem personages die de revue passeren. En die bovendien moeilijk bij te houden zijn zonder erover te struikelen.

Er gebeurt opvallend weinig, er zit niet echt actie en vaart in het verhaal. Wel veel dialoog, maar geen hoogstaande literatuur. Hoewel het voorbijrazende leven met veel korte aanrakingen van actuele onderwerpen wel herkenbaar is. Denk alleen al maar aan het leven met een smartphone tegen je neus geplakt. 

Dankzij de uitgebreide en interessante introductie van Myriam over werk en leven van schrijfster Kristien Hemmerechts kregen we bij aanvang meteen een helder kader aangereikt waarin we dit werk konden plaatsen.

 

Agenda

Donderdag 23 januari 2025 - 20 u - bij Myriam en Filip - Leesgegroet - Anthony Doerr, Als je het licht niet kunt zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 20 februari 2025 - 20 u - bij Myriam en Filip - Leesgegroet - John Williams, Butcher's crossing

 

Donderdag 20 maart 2025 - 20 u - bij Myriam en Filip - Leesgegroet - Maud Ventura, Mijn man

28 november 2024

Lieve Edward van Ann Napolitano
is een rampverhaal over de twaalfjarige Edward die als enige een vliegtuigcrash overleeft. Zoals dat gaat in Amerika, land van de overtreffende trap, wordt hij daardoor in - letterlijk - één klap een beroemdheid, een wonder, een mirakel. Samen met alle andere passagiers is hij ook zijn broer en ouders kwijt. Afwisselend zitten we mee op het vliegtuig waar we verschillende passagiers ontmoeten, en volgen we het leven van Edward na de ramp.

Gewond en getraumatiseerd wordt Edward opgevangen door zijn oom en tante waar hij tijd krijgt om te rouwen, te herstellen en een nieuw leven op te bouwen. Bij buurmeisje Shay voelt hij zich op zijn gemak, ze helpt hem af te rekenen met de gevolgen van het ongeval en zichzelf te herontdekken. Tot ze samen tot de ontdekking komen dat de nabestaanden van de ramp aan zijn mouw komen trekken, en nog stevig ook. 

Uiteraard is het voor hem niet gemakkelijk zich vanuit zijn traumatische toestand te herpakken. Dat gaat dan ook met vallen en opstaan, maar met de steun van een therapeut en vooral van buurmeisje Shay leert hij om te gaan met afscheid, rouw, heropbouw, en ook met de buitenwereld die zich almaar nadrukkelijker met hem wil bemoeien. Alle nabestaanden willen wel iets van hem, tot het ongeloofwaardige en zelfs absurde toe.

Leesgegroet beoordeelde Lieve Edward overwegend positief. Een pakkende roman in een vlot leesbare stijl met een uitgekiende opbouw in herkenbaar (mede)lijden. Als lezer voel je mee met de jonge Edward en stap je mee in zijn hartverscheurende verhaal. Minder gemakkelijk was het om in de levens van de medepassagiers te stappen die tegen het einde van het boek niet meer zullen bestaan. Al hun plannen en dromen vallen heel binnenkort in duigen, en dat voelt wat ongemakkelijk omdat zij dat niet weten, maar jij als lezer wel. Ook de bemoeienissen van de nabestaanden waren er voor sommigen wat over. Hoewel we ons wel konden inleven in wat zo’n nabestaande te verwerken krijgt en daarom wat troost zoekt. De voortdurend afwisselende verhaallijnen vergen wel enige inspanning om diep in het verhaal te kruipen. Waar sommigen in slaagden, anderen niet. Vandaar deze logische conclusie: een goed boek, maar geen literaire hoogvlieger.

Quotes (249)

In het beste geval lopen wij hier tachtig jaar op deze aardkloot rond. Dan kunnen we beter proberen om gelukkig te zijn. Zo gelukkig mogelijk. In onze relaties met elkaar, in de manier waarop we met elkaar communiceren.

(Mark Coenen, columnist)

Leestips (277)

De kinderwet Ian McEwan

Familierechter Fiona krijgt op een dag van haar man te horen dat hij de liefde op een ander gaat zoeken, waarop ze hem buitengooit en dan maar vlucht in haar werk. De zaak die momenteel op haar werkplank ligt, gaat over Adam, een net nog minderjarige jongeman die een bloedtransfusie weigert omdat hij getuige van Jehova is. Door zijn ouders wordt hij gesteund, maar het ziekenhuis wil hem bloed toedienen om zijn leukemie te bestrijden.

Op ziekenbezoek bij Adam probeert de doortastende Fiona zijn werkelijke gedachten en gevoelens te doorgronden. Terug in de rechtszaal oordeelt ze tegen de wil van de jongen en zijn ouders en laat ze het ziekenhuis Adam een levensreddende transfusie toedienen.

Een aantal belangrijke vragen worden door McEwan op tafel gelegd: mag je ingrijpen in andermans leven? Welke impact heeft zo’n gigantische verantwoordelijkheid? Mag je ingaan tegen een geloofsovertuiging? Wat dan met het recht op zelfbeschikking?

Dat allemaal terwijl Fiona als net verlaten vrouw, zelf kwetsbaar zijnde, met haar eigen levensvragen worstelt. Zo ontstaat een spanningsveld tussen gevoel en rede, tussen overtuiging en ervaring.

Deze alweer schitterende roman van Ian McEwan over hete hangijzers en dilemma’s van het leven laat je als lezer niet onberoerd. Met zijn intelligente pen en heldere stijl schrijft hij ook nu weer de pannen van het dak. Een aanrader tout court.