Het schaarse licht van Nino Haratischwilli
Wanneer drie jeugdvriendinnen elkaar weerzien bij een tentoonstelling (in 2019 in Brussel) van foto’s van een overleden vriendin, reflecteren ze over hun gezamelijke geschiedenis in het Georgië van na de sovjetoverheersing (in de jaren 1990). De roman legt een stuk geschiedenis bloot van een complex land, waarover wij in de leesgroep weinig wisten. Zo hebben de meesten wel iets opgezocht op het net wat het dan ook extra boeiend maakt. De link met Oekraïne kwam ook ter sprake.
In de stad Tbilisi sluiten vier meisjes vriendschap. Dina, de fotografe wil vrij zijn. Ira is een intelligent buitenbeentje. Nene het nichtje van een machtige crimineel. De gevoelige Keto die de verteller is van het verhaal. De vriendinnen maken van alles mee, een grote liefde die geheim moet blijven, het geweld in de straten, stroomuitval, heroïne die het land overspoelt, de verscheurdheid van het land (de houding van de twee grootmoeders), maar hun vriendschap overleeft alles, tot de tragische dood van Dina hen toch uit elkaar drijft. Pas in 2019 op de fototentoonstelling zien ze mekaar terug.
Het verhaal is complex. Het was wennen aan de verschillende personages (namen) die elk een duidelijke rol hebben in het boek. Er gebeurt zodanig veel en de terugkerende flashbacks in het verhaal zorgen ervoor dat je je aandacht moet bijhouden en je tijd moet nemen voor dit behoorlijk dikke boek dat door de lezers die die tot het einde doorgelezen hebben, werd gesmaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten