Liefste Jo,
We maakten kennis in 2011, toen de leesclub van Kluisbergen samensmolt met de leesclub van Petegem. En meteen was het duidelijk dat jij een warme, innemende man was. Hartelijk voor de nieuwkomers van Kluisbergen en enthousiast om samen onze leesavonturen verder te zetten. Jouw credo ‘waarom zou je een slecht boek verder lezen terwijl er zo veel goede zijn?’ was eentje dat ik al snel in mijn oren knoopte en nog steeds toepas.
Toen het voortbestaan van Leesgegroet enkele jaren geleden aan een zijden draadje hing, bleef jij als trouwe lezer, positief ingestelde en hartelijke mens achter het concept staan, en hielden we met een kleine kern de leesclub in stand. En jawel, zoetjes aan mochten we mede dankzij jouw enthousiasme en sociale vaardigheden nieuwe leden verwelkomen. Zo werden we terug een hechte groep met een gedeelde passie voor lezen die elkaar door dik en dun steunt.
Jij nam het initiatief om onze blog Leesgegroet te lanceren en te beheren, en het was telkens literair smullen bij het lezen van één van je nieuwe bijdrages. Zoals jij met woorden en uitdrukkingen speelde, steeds in balans met hier en daar een subtiele knipoog, het is een waar plezier voor onze leesogen. Gelukkig hebben we deze blog als een blijvende herinnering om met een grote glimlach en een warm gevoel aan jou te denken.
Jo, met je luisterende oor, je groot rechtvaardigheidsgevoel, altijd even kalm en met respect voor ieders mening. Je liet iedereen in zijn of haar waarde, met een grote eerbied en bewondering voor het vrouwelijk geslacht, wat je ook geregeld uitsprak. Je liefde voor de natuur, waar je ons in liet delen tijdens de wandelingen die we geregeld maakten met de ‘wandelafdeling van de leesclub’. Stuk voor stuk mooie eigenschappen die je met ons deelde, en waarvoor we enkel dankbaar kunnen zijn.
Ook al zijn we heel verschillende personen in de leesclub, openheid en respect zijn de waarden die ons als groep samen houden. En daar zorgde jij op een zachte manier voor, ervoor wakend dat ook de praktische kant die bij een leesclub hoort altijd tot in de puntjes voorbereid was zodat wij steeds voorzien werden van leesvoer voor een volgende datum (want dat zouden wij in al ons enthousiast gebabbel wel eens durven vergeten).
Als iemand van ons het moeilijk had, dan konden we steeds op jou rekenen. Dat mocht ik zelf meerdere malen ondervinden. Hoeveel sterkte en steun je bracht met je spontane bezoekjes, fijne mailtjes, perfect uitgestippelde wandelingen met een lekker stukje taart achteraf, verse groentjes en appelsap uit je tuin,… Onvergetelijk, en stuk voor stuk herinneringen om te koesteren als schatten.
We zijn enorm dankbaar om je te mogen kennen, kijken met bewondering naar de joie de vivre die jij aan de dag gelegd hebt, maar we kunnen ons op dit moment nog niet voorstellen hoe we dit gat in ons hart en in de kern van Leesgegroet enigszins een plaatsje kunnen geven.
Jij wenste ons op de valreep van 2024 alle geluk, blauwe luchten, vogelvluchten, en vooral veel vrolijkheid toe voor 2025. Wie had toen kunnen denken we vandaag hier zouden zijn om jou een behouden vogelvlucht doorheen de blauwe lucht te wensen…
Lieve Jo, zoals gezegd zien we elkaar later terug in de leesclub 2.0. In tussentijd zullen we de kaarsen voor jou brandend houden (en jij zult daar om monkelen), enkel goede boeken lezen tot het einde, onze leesavonden met evenveel warmte verder zetten, Elisabeth goed omringen, en nog zo vaak over jou praten, onze grote leesvriend.
Tot ziens daarboven.
De Leesgegroeters
