Bij het afscheid van een uitnemend Hollands dichter.
Vooravond (Gerrit Komrij)
Dood is mijn vriend. Nog altijd schijnt de maan
Naar binnen, uit zijn asbak kringelt rook,
er ligt een boek, de radio staat aan.
De rozen die hij kocht zijn nog bedauwd.
Een scheermesje, een spiegel en wat coke
Staan op tafel klaar voor zo meteen.
De kachel doet haar best, maar hij blijft koud.
Alles is nog precies zo om hem heen -
Maar hij is uit de symfonie verdwenen.
Het boek, de maan, de kachel en de rook -
Eens, op een dag, verdwijnt dat alles ook.
Dat is de dag waarop de dood zal wenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten