Waar een griep, zelfs een straffe griep zoals
die die ons deze week geveld heeft, al niet goed voor is. Tussen hoest- en
slaapmomenten door heb ik enkele mooie boeken kunnen lezen :
Wordt alom - terecht! - geprezen: Alice Munro, Lief leven. Verhalen.14 miniromans die veel ‘grote’ romans
overtreffen. Jammer dat ik nog niets van haar vroegere boeken las, ik zal het
zeker doen. Absolute top. Met een tikkeltje exotiek, want alles speelt zich af
in Canada, meestal op het platteland, in een wereld die toch niet de onze is,
maar menselijk, al te menselijk , dat zeker. De verhalen zijn zo uitgepuurd,
dat ik meer plaats nodig zou hebben om ze na te vertellen, maar het niet zou
kunnen met dezelfde intensiteit.
Rachel
Cusk, Nasleep.
Over huwelijk en scheiding. Een heel ander register, toch wat de toon en de
schriftuur betreft. Een ietwat akelig verhaal van een vrouw na de scheiding,
met vlijmscherpe analyses (vooral aan de hand van Griekse drama’s ) van wat
mensen anderen, en zichzelf kunnen aandoen. Brrr ....
Juan
Gabriel Vasquez, Het
geluid van vallende dingen. In Bogota, Colombië, wordt een man op straat
neergeschoten. Tijdens een zoektocht naar het geheim van de man krijgen we een
verbijsterend beeld van een maatschappij vol geweld, waar angst alles mee
bepaalt. Toch twee prachtige liefdesverhalen die jammer genoeg vastlopen.
Sterk!
Enkele mooie zinnen :
p 88 “Ervaring,
dat wat we ervaring noemen, is niet een inventaris van ons eigen leed, maar de
mate waarin we leren meeleven met het leed van een ander.”
p 181 “Maar
later merkte ik dat niemand heldhaftige verhalen wil horen, dat iedereen juist
liever heeft dat je over andermans ellende vertelt.”
p 249 “Het
verdrietigste wat iemand kan overkomen, is ontdekken dat zijn herinneringen
vals zijn.”
Bijdrage door Luc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten