De zondagsmis van elf uur in de Onze Lieve
Vrouwekerk, waar de burgerij van Walle elkaar terugvond en de dames hun laatste
creaties van hoeden en jurken en schoenen lieten bewonderen, had veel van haar
charme verloren, want Marnix de Puydt die er op het orgel speelde en soms
speels midden in de statige orgelklanken een zwierig walsmotiefje weefde, werd
vervangen door een muziekleraar die zich strikt aan Bach hield, ook mooi, zo’n
Koraalvoorspel of ’n preludium, maar men miste het imprévu.
(Het
verdriet van België, Hugo Claus)
Bijdrage door Pascal (http://pascaldigital.blogspot.be/2015/03/los-ingeslagen-209.html)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten