Wanneer de lente komt...
(Fernando Pessoa)
Wanneer
de lente komt
En
als ik dan al dood ben
Zullen
de bloemen net zo bloeien
En
de bomen zullen niet minder groen zijn dan het vorig voorjaar.
De
werkelijkheid heeft mij niet nodig.
Ik
voel een enorme vreugde
Bij
de gedachte dat mijn dood volstrekt onbelangrijk is
Als
ik wist dat ik morgen zou sterven
En
het was overmorgen lente,
Zou
ik tevreden sterven, omdat het overmorgen lente was.
Als
dat haar tijd is, wanneer dan zou ze moeten komen tenzij op haar tijd?
Ik
houd ervan dat alles werkelijk is en alles zoals het moet zijn;
Daar
houd ik van, omdat het zo zou wezen ook als ik er niet van hield.
Daarom,
als ik nu sterf, sterf ik tevreden,
Want
alles is werkelijk en alles is zoals het moet zijn.
Men
mag Latijn bidden boven mijn kist, indien men wil.
Indien
men wil, mag men rondom dansen en zingen.
Ik
heb geen voorkeur voor wanneer ik toch geen voorkeur meer kan hebben
Dat
wat zal zijn, wanneer het zijn zal, zal het zijn dat wat het is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten