Een prachtig boek om 2018 mee te beginnen: Een
doodgewoon leven van de Tsjechische auteur Karel Capek.
Net voor hij gaat sterven, wil een keurige man
orde op zaken stellen en kijkt terug op zijn rustige, vanzelfsprekende en
doodgewone leven. Na zijn alledaagse kinder- en studietijd komt hij terecht bij
de spoorwegen, waar hij zich opwerkt tot hoge ambtenaar. Hij trouwt, blijft
kinderloos, en gaat na zijn pensioen in de tuin werken. Een keurig, ordentelijk
en zelfs saai leven, zo lijkt het toch.
Maar als bij nader onderzoek dat gladde leven
barsten begint te vertonen, komen er vragen aan de oppervlakte. Was zijn leven
wel zo voorbeeldig en proper? Was het echt wel zo doodgewoon? Een
gewetensonderzoek dringt zich op. En dan komen er andere, minder nobele kanten
van zijn persoonlijkheid aan de oppervlakte en blijkt hij toch niet altijd zo
zuiver op de graat te zijn geweest. Achter het gewone gaan de vreemdste
drijfveren schuil. Ieder heeft verschillende personen of ‘ikken’ in zich, en
het zijn de omstandigheden en het toeval die bepalen wanneer welke ik de
bovenhand haalt.
Dit is een heel goed boek over de fictie van
ons leven, over de verschillende kanten van onze persoonlijkheid, die we
allemaal hebben maar niet altijd graag willen (h)erkennen. Dat is de sterkte
van Capek: heel accuraat weet hij het gewone op een ongewone manier weer te
geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten