De seingever Ann De Craemer
Een seingever is een, meestal oudere, man die tijdens een koers de wielrenners de juiste richting aanwijst en tegelijk even het verkeer regelt. Ze zijn met velen in Vlaanderen, want daar zijn veel koersevenementen op zomerse zondagen. Je ziet ze dan staan zwaaien met een verbodendoorgangsbordje.
De seingever in deze vertelling is een bestaande persoon en kan model staan voor de vele andere vrijwilligers. Van jongs af aan was hij, zoals veel Vlaamse jongemannen, gebeten door het wielrennen en eigenlijk droomde hij ervan renner te worden, maar van thuis mocht het niet en later, toen hij wel een koersfiets kreeg, lukte het niet. Het persoonlijke verhaal van deze ooit gelukkige man wordt gaandeweg dramatischer nadat hij vrouw en zoon verliest.
Tegelijk
wordt zijn verhaal doorspekt met anekdotes uit de bewogen geschiedenis van de
wielerjournalistiek die met heroïsche en dus niet altijd realistische
koersverslagen de wielerwereld weerspiegelt die, zeker in die tijd, niet altijd
zonder zonde en doping was.
Met het leven van deze ene man schildert De Craemer een portret van de Vlaamse klei met een grote portie heroïek en dramatiek en een hoog bokrijkgehalte. Een deel van Leesgegroet kon daar met een zeker enthousiasme in meegaan. Het boek is goed geschreven, vertelt op aandoenlijke wijze het leven van een bescheiden man, gekoppeld aan de kleine wereld rondom de wielrennerij.
Volgens anderen deed de auteur een beetje te veel haar best om literair te klinken door hier en daar ronkende zinnen te produceren, die al bij al meer afbreuk doen aan de flow en feel van het verhaal dan ertoe bij te dragen.
Geen slechte keuze voorwaar, maar alles bijeengenomen weegt de vertelling niet zwaar genoeg om een hoge Leesgegroetscore te verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten