Agenda

Donderdag 18 september 2025 - 20 u - bij Myriam en Filip - Leesgegroet - Armando Lucas Correa -Dochters van de tijd

 

Donderdag 16 oktober 2025 - 20 u - bij Myriam en Filip - Leesgegroet - boek nog niet gekozen

15 mei 2025

De vegetariër Han Kang

“Voordat mijn vrouw vegetariër werd, had ik haar in alle opzichten volstrekt oninteressant gevonden.” Een boek dat zo begint, gaat meteen met (veel van) je aandacht lopen. In deze merkwaardige én interessante roman leiden Cheong en zijn vrouw Yeong-hye een middelmatig leven, maar na een droom besluit zij van de ene dag op de andere geen vlees meer te eten. En het gaat verder: van de weeromstuit wil ze niet meer met hem vrijen omdat hij naar vlees ruikt. Het begint zelfs echt uit de hand te lopen wanneer haar familie haar wil dwingen te eten. Zij wil aan die dwang ontkomen door een plant te worden. Wat haar ogenschijnlijk ook lukt nadat haar zwager, die een seksuele obsessie voor haar ontwikkelt, haar lichaam beschildert met bloemen.

Een hoogst vreemd uitgangspunt en verhaal is het minste wat we van deze Zuid-Koreaanse roman kunnen zeggen, die gaat over al even merkwaardige dromen, erotiek en een soort van streven naar vrijheid. Beklemming en waanzin liggen heel dicht bij elkaar in dit wat absurde verhaal. Niet altijd even spitant, maar toch ruim het lezen waard. Dat vonden althans de aanwezige Leesgegroetleden, die tegen de gewoonte in vanaf minuut 1 meteen in het boek doken om de vele eigenaardigheden te bediscussiëren.

De schrijfster hanteert een trefzekere stijl: in één of enkele zinnen zet ze een situatie treffend neer. Inhoudelijk was het minder overtuigend: van de afwezigen, die zoals altijd ongelijk hadden, vonden sommigen het te duister en te plastisch, te absurd, te mangericht, te oppervlakkig. Alles bij elkaar dan maar: een goed boek, maar of het ook nobelprijswaardig is, is nog een ander paar mouwen.

 

Mooie beelden (356)

 

Poëtegem (294)

(Anouk Smies)

Ik ben geen natuurlijk persoon
Ik besta niet en wel
Ik woon op de wereld zonder achternaam
Ik heb de persona rond mijn ISBN-nummer afgeschud
en communiceer analoog
Ik draag alleen bij
aan de wereld die ik verlang
Ik prostitueer mijn lichaam niet voor nut
Het rapen van paddenstoelen kun je zien als een baan
Kun je zeggen waaraan jij denkt van niet
Elk antwoord dat niet uit het hart komt
heet geleende kennis en vervalt
Ik draag alleen bij
aan de wereld die ik verlang
Je kunt je voorstellen dat als iedereen dit doet
er spoedig harmonie zal heersen
Mensen die denken dat ik staatsgevaarlijk ben
hebben een punt
De staat is panisch voor fantasie
en geluk dient de mensen die zich bewusteloos werken
Voel je je bang?
Dan verklap ik dat angst een concept is
dat door millennials wordt ingestampt
Als je naar het portaal van je navel luistert
zul je na een symbolisch aantal minuten
transformatie opmerken
Ik draag alleen bij
aan de wereld die ik verlang

24 april 2025

Het moerasmeisje Delia Owens

Het zesjarige meisje Kya woont in een hut in de moerassen van North Carolina. Haar familie heeft haar verlaten en ze moet het leven helemaal alleen aanpakken. Niet simpel op zo’n jonge leeftijd, maar ze slaagt wonderwel. Ze heeft talent, leert van dieren, ze jaagt, ze verkoopt mosselen en vis aan winkels in een nabije stad. Als opgroeiende tiener trekt ze de aandacht van twee jongens in de buurt, de vriendelijke Tate en de arrogante Chase. 

Al in het begin van het verhaal komen we te weten dat Chase vermoord is en dat Kya daarvan wordt verdacht. Het boek wisselt af tussen het onderzoek naar de moord en Kya’s jonge leven met weinig menselijk contact in een niet voor de hand liggende omgeving. 

Zelf biologe zijnde, weet auteur Delia Owens het leven in de moerassen en het overleven in de ruige natuur treffend weer te geven. Het verhaal is wat lang uitgesponnen en daardoor hier en daar langdradig, maar het blijft wel boeien tot het einde. Al gold dat niet voor alle Leesgegroeters, want voor sommigen kwam de roman aardig dicht in de buurt van een stationsroman.