Quotes (4)

It is better to keep your mouth closed and let people think you are a fool than to open it and remove all doubt. (Mark Twain)

Poëtegem (5)

Lang geleden kwam ik met mijn vader voorbij een oude schuur. Spontaan begon hij het volgende vers te declameren. Met mijn mond vol tanden en danig ontroerd heb ik geluisterd.

Terug (Guido Gezelle)

Scheef is de poorte, van

Oudheid geweken

Zaalrugde ’t dak van

De schure, overal

Stroo op de zwepingen

Zit er gesteken

Vodden beveursten het

Huis en den stal

Boven die vodden zijn

Blommen gesprongen

Onder die vodden zit

Volk en gezin

Blommen van vrede, zoo

Ouden, zoo jongen

Blommen van buiten en

Blommen van bin

Daar is’t dat moeder zat

Daar is’t dat vader

Vond die hem arbeid en

Herte bracht, daar

knielden wij kinderen

Handen te gader

Baden wij, kleenen en

Grooten te gaar

Daar is de schippe nog

Daar is de tangen

’t ovenbuur dat daar, zoo

’t vroeger daar stond

’t hondekot staat daar en

- ’t is al zoo lange -

hoe is de naam van dien

anderen hond?

Ach, hoe verheugen mij

Ach, hoe verheffen

De oudere dagen mijn

Diepste gemoed

Is er wel iemand, die’t

Ooit kon beseffen

Wat gij, oud hof, mij nu

Zegt, mij nu doet ?

Zalige lieden, al

Te arglooze mensen

Weinig begeerdet gij

Groot was uw hert

Kon het maar helpen, met

Weenen en wensen

Weer ate ik roggenbrood

Naast u aan ’t berd

Leestips (4)

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson is een hilarische roadtrip van een hoogbejaarde, maar avontuurlijke man, met wilde achtervolgingen, een stoet van bonte figuren, en een reeks van memorabele gebeurtenissen uit de man zijn leven en dat van de 20^e eeuw. Een must voor een lange winteravond, een regenachtige lenteavond of... al gelijk wanneer. Om duimen en vingers bij af te likken.

Poëtegem (4)

De pijnfuif  (Gust Gils – uit Uniek onkruid)

Vrienden ik heb de pijn

maar op de kachel gezet

om ze warm te houden

als iemand pijn wil

ze is lekker vers

neem gerust

en neem wat meer

er is pijn genoeg

voor iedereen

Quotes (3)

Als we alleen maar gelukkig wilden zijn, dan zou dat eenvoudig blijken. Maar we willen gelukkiger zijn dan anderen, wat bijna altijd moeilijk is omdat we anderen gelukkiger wanen dan ze daadwerkelijk zijn.
(Charles de Montesquieu)

Leestips (3)

Tsjik van Wolfgang Herrndorf is een roadmovie in boekvorm over twee veertienjarige schoolvrienden die er met een ‘geleende’ Lada vandoor gaan, richting Walachije. Spitse dialogen vol humor en melancholie. Een erg meeslepend avontuur dat in één ruk uitleest.

Links

Links en rechts valt in de oceaan van het geschrevene al eens wat lekkers te rapen. Googelen kun je vanop je schoot in de zetel, bijna ouderwets kun je ook nog terecht in de bib, maar vaak is het zoeken naar een speld in een hooiopper om de parels te vinden. Om het kaf van het koren al een beetje te scheiden, laten we met deze links enkele lezenswaardige aanraders tot u komen. Zoals daar zijn:

http://biblovendegem.blogspot.com

Weblog van de bib van Lovendegem, met bijdragen van de lokale leesclub.

http://leesgroepbrugge1.blogspot.com/

Blog van de leesclub uit Brugge.

http://pascaldigital.blogspot.com

Heel interessante blog van Pascal, met een eigenzinnige kijk op het leven van alledag in woord en beeld. Ook boekbesprekingen uit verschillende leesclubs.

http://www.moetjelezen.com/

Een Hollandse lezende moeder blogt haar leestips op een zeer bondige en duidelijke manier de wereld in.


http://eveliendevlieger.wordpress.com/
Evelien De Vlieger schrijft heerlijke boeken voor kleine en grote kinderen: prentenboeken, informatieve boeken en jeugdromans. Een hoogvlieger zowaar.

Leestips (2)

De filosofie van de heuvel van Ilja Leonard Pfeijffer is een verslag van de fietstocht van Leiden naar Rome van de 100 kilo wegende dichter/schrijver samen met zijn lief. Het is een 2600 km lange tocht vol vrolijke, vermoeiende, beangstigende, schitterende en uitdagende avonturen, gelardeerd met heerlijke filosofische beschouwingen zoals bijvoorbeeld:

"De filosofie van de heuvel is de filosofie van verlangens, weerzin en verwachtingen. De heuvel bestaat alleen als je vooruit kijkt en tegen hem opziet. De heuvel bestaat als je te graag aan de andere kant wilt zijn of als je het liefste in het dal wilt blijven. Hoe meer je vooruit kijkt, hoe meer heuvels er opdoemen in je blikveld. Elke heuvel die je moet beklimmen, heb je zelf opgeworpen."

Een aanrader voor fietsers (en anderen) die een pittige uitdaging niet uit de weg gaan, maar in koude en natte tijden liever binnen blijven en een goed boek lezen.

Leestips (1)

De ruwe weg (Lean on Pete) van Willy Vlautin is een reisboek over een 15-jarige jongen zonder thuis, die, op zoek naar middelen om te overleven, op de paardenrenbaan terechtkomt en daar vriendschap sluit met het afgeleefde paard Lean on Pete. Samen gaan ze op zoek naar zijn tante, zijn enige hoop op een ietwat kleurrijker toekomst. Een erg ontroerende roman.

11 april 2012

In De ijsdragers van Anna Enquist wonen Loes en Nico in een prachtig huis in de duinen. We komen snel te weten dat hun adoptiedochter Maj is weggelopen en dat ze daar allebei onder lijden, zij het elk in hun eigen stilte.

Hij is psychiater in een ziekenhuis, zij leerkracht oude talen. Hij wordt directeur van het ziekenhuis en voert op krampachtige wijze hervormingen door die moeten leiden tot meer efficiëntie, zij is begaan met haar zanderige en onvruchtbare tuin. Hij botst op weerstand van het ziekenhuispersoneel en vlucht in een romance met een jonge stagiaire, zij laat vruchtbare tuingrond aanvoeren en probeert zo de verzanding van haar tuin (en van hun huwelijk?) tegen te gaan.

De essentie van het verhaal is de onmogelijkheid van Nico en Loes om tot een gesprek te komen –  “het onbespreekbare was de kern van hun verbond geworden” – en dan vooral over het verlies van hun dochter Maj. Beiden dragen ze die last als een ijsblok op hun schouders mee.

Ondanks het koele en sombere thema viel het boek bij alle leesgenoten in goede (tuin)aarde. Enquist weet haar onderkoelde verhaal in een vlotte en bondige stijl te verpakken. Het riep enkele meningsverschillen op (voor de een is Loes een sterke vrouw, voor de ander ontbeert ze elke kracht; de een vond Maj als adoptiedochter geen goede keus, de ander net wel omdat adoptie een lang en doorgesproken proces vereist dat in scherp contrast staat tot de huidige relatiekoelte), maar ook vragen (ziet Loes haar dochter Maj op de begrafenis? waarom wacht de schrijfster tot het einde om te verklappen dat Maj geadopteerd is? is de dood van Nico een ongeluk of zelfmoord?).

Ondanks de zwaarte van het onderwerp is De ijsdragers een erg uitnodigend en leesbaar boek, dat door zijn heldere stijl en precieze bewoordingen tot de ijzige kern weet door te dringen van een totaal verkilde relatie, en daardoor ook blijft hangen.