vrijdag 31 januari 2014

donderdag 30 januari 2014

Poëtegem (26)

Vandaag gedichtendag, met een gedicht van onze eerste Dichter des Vaderlands


Poëtica – Charles Ducal

Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.

Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.

Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.

woensdag 29 januari 2014

Leestips (44)

Zeven minuten na middernacht van Patrick Ness.
Na een tip van leesvrienden had ik dit boek gevraagd als kerstcadeau. Hoewel ik meestal op de e-reader lees, kon dat bij dit boek niet. Het (lees- en kijk)boek bevat zo’n 215 pagina’s, inclusief (soms over twee pagina’s uitgespreide, ietwat duistere) tekeningen die het verhaal een absolute meerwaarde bieden.
Na een eerste leessessie had ik de eerste 50 bladzijden al gelezen. Ik wist toen al dat ik het een geweldig boek zou vinden en had spijt dat ik het boek dus al voor een vierde uit had. Twee dagen later was het uit. Het vroeg gewoon om verder gelezen te worden.
Een ronduit schitterend geschreven verhaal over woede, loslaten, (durven) uiten van emoties, waarheid,... dat je naar de keel grijpt. Qua taal eigenlijk eenvoudig, qua gevoelens best heftig.
“Een ode aan het verhaal”, staat op de achterflap en dat vind ik helemaal terecht. Ik ben zwaar onder de indruk en kan me nauwelijks voorstellen dat iemand dit niet goed zou vinden.
Alweer een dikke aanrader dus. En daarmee is de lat voor mijn komende leesjaar al meteen behoorlijk hoog gelegd.

Bijdrage door Geert

maandag 27 januari 2014

Poëtegem (25)



En wat dan? - Jotie T’Hooft

Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?

Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken tot verleden
en wat toen? Te doen?
‘Het was waar’ zult gij zeggen ‘hij speelde
met woorden als geen ander maar wat
heeft dat te betekenen.’ Zo bleek
zal ik zijn.

In u...

en wat dan...?

zondag 26 januari 2014

Goede boeken (9)

***

Een typisch Austeriaanse mix van schijn en werkelijkheid, identiteit, verlies en seksualiteit.

donderdag 23 januari 2014

Favorieten (6)

Na het onvolprezen Stoner kwam er eind 2013 met Butcher’s Crossing alweer een nieuwe  John Williams uit, en het was opnieuw een schot in de roos. Het boek volgt de jonge Will Andrews die zijn studie opgeeft voor een queeste naar avontuur in de Far West van 1870. Hij komt terecht in het verlaten dorp Butcher’s Crossing, waar hij de bizonjager Miller aantrekt voor een jachtexpeditie. Samen met vilder Schneider en ossenmenner Hoge trekken ze op pad.
Wat volgt is een hallucinante tocht vol ontberingen door het Amerikaanse wilde westen, dat Williams zo visueel weet voor te stellen dat me spontaan beelden uit lang vervlogen Andy en Bessy-strips voor de geest kwamen. De jacht zelf is zo gruwelijk realistisch in beeld gezet dat je maag er soms bij omkeert – nee, geen voer voor veggies – maar je kunt je voorstellen dat het er ooit zo is toegegaan.
Naast het meeslepende avontuur ligt de nadruk wel degelijk op de vier karakters en de onderlinge verhoudingen tussen hen, die, zoals we na het lezen van Stoner weten en ook verwachten, messcherp worden ontleed. Miller is de koppige, meedogenloze jager, Schneider de beroepsklager, Williams de toeschouwer, en Hoge de religieuze zot met een vijs los. De winter die vroeger dan verwacht invalt en de mannen insluit, geeft de auteur de loep waaronder hij ze langdurig en in de penibelste der omstandigheden bekijkt. Het landschap is overweldigend, de natuur is rauw en hard en de mannen zijn al die tijd bezig met krampachtig proberen te overleven.
Daarmee is de kous niet af. Na alle deining die ze al hebben gehad, komen de vier mannen in nog meer rampzalige toestanden terecht. Als geen ander weet Williams zijn verhaal te larderen met kracht, spanning en emotie (al is die soms ingehouden), en evengoed met zinnen en gedachten die je bijwijlen van je paard (of os) doen vallen. Een topper zowaar.

woensdag 22 januari 2014

Quotes (24)

Dat de kraaien van kommer en zorg over je hoofd vliegen kun je niet voorkomen. Maar je kunt wel verhinderen dat ze zich in je haar nestelen.
(op de Chinese muur)

dinsdag 21 januari 2014

Leestips (43)

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje van Jonas Jonasson is een wondere mix van uitzonderlijke gebeurtenissen en toevallige omstandigheden met de meest bizarre figuren. We volgen de jonge, erg vindingrijke Nombeko, die werkt in de latrines van een Zuid-Afrikaanse sloppenwijk, maar die zich door haar rekentalent naar een beter leven probeert op te werken. Ze komt terecht bij een aan cognac verslaafde ingenieur die meewerkt aan het nucleaire programma van Zuid-Afrika.
Een tweede verhaallijn voert Ingmar op, een Zweed met een aversie tegen de monarchie aldaar, en dat is nog zacht uitgedrukt. Zijn tweelingzonen, Holger en Holger, poogt hij te indoctrineren met zijn anti-koningsgezinde denkbeelden.
Als deze erg fantasierijke verhaallijnen bij elkaar komen, volgen de zotste gebeurtenissen elkaar in een razend tempo op. Een niet-bestaande atoombom die van hot naar her verhuist, is waar het allemaal om draait. Verder doen ook de koning van Zweden en de premier mee, twee Mossad-agenten, een oud-Vietnamstrijder die door de CIA op de hielen wordt gezeten enzovoort enzoverder.
Als je vrede neemt met een knotsgek verhaal zonder diepgang, een hilarische leeservaring zonder meer, een boek als slapstick, dan is dit jouw ding.

maandag 20 januari 2014

Mooie woorden (35)



Zeen uugn zeen mieder dan zijnn buik.

= Zijn ogen zijn groter dan zijn buik.

wat zoveel betekent als:
Hij nam meer eten dan hij op kan.

We vervolgen deze gesmaakte rubriek met een aandoenlijk beeld:

Ze gaft eur keppe een senewoireke, en da ventse was zuu content dat ie sebietdirect in slop viel.

vrijdag 17 januari 2014

donderdag 16 januari 2014

Leestips (42)

De lijst van al mijn wensen van Grégoire Delacourt.
Jocelyne is getrouwd met Jocelyn en heeft een fourniturenwinkeltje in Arras. De ideale maten heeft ze niet en haar leven is al helemaal niet hoe ze het zich ooit heeft gedroomd, maar toch is ze tevreden met wat ze heeft: haar gezin, haar winkeltje en haar blog over handwerken waarmee ze dagelijks vele vrouwen een hart onder de riem steekt.
Op een dag wint Jocelyne 18 miljoen euro op de lotto, een smak geld die haar leven kan veranderen. Maar wat te doen met zoveel geld? Ze besluit om er met niemand over te praten, zelfs niet met haar man, en maakt dan maar een lijst van al haar wensen.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Jocelyne (vrouw) en dat doet Delacourt (man) absoluut met verve. Zijn schrijfstijl is bondig, maar heel krachtig, en tussen de regels zit veel verborgen emotie.
Het boek leest als een aangenaam persoon, die je op een ochtendwandeling in de zon een mooi verhaal vertelt. Je kijkt en luistert en ten slotte ga je zelf ook fantaseren over wat je zou doen mocht het jezelf allemaal overkomen, en of geld nu wel of niet gelukkig maakt.

woensdag 15 januari 2014

Poëtegem (24)

Het woordje kunst – Ted van Lieshout


Eerst dacht ik bij het woordje kunst alleen aan schilderijen,
die stilletjes gevangen zijn in lijsten aan de wand.
Ik vond dat zielig en ik wou een schilderij bevrij’en,
maar ach, ik mocht het zelfs niet eens beroeren met mijn hand.
Toen dacht ik bij het woordje kunst ook eens aan beeldhouwwerken,
die doodstil staan gevangen op een sokkel in de grond.
Ik heb een beeld gestreeld, maar of een steen een aai kan merken?
Ik weet niet eens of 't standbeeld zélf wel wist dat het bestond!

Nu denk ik bij het woordje kunst aan thuis en aan verhalen,
die opgeslagen liggen in een dichtgeslagen boek.
Ik kan er met mijn vinger en mijn ogen in verdwalen
en vind er soms een streling in als ik een streling zoek.

zondag 12 januari 2014

vrijdag 10 januari 2014

Leestips (41)



Het fantoom van Alexander Wolf is een roman uit 1947 van de minder bekende Rus Gajto Gazdanov.  Een man wordt in een burgeroorlog achtervolgd door een soldaat. Zijn paard wordt doodgeschoten door de soldaat, en de man schiet op zijn beurt zijn belager neer en gaat ervandoor op zijn wit paard. De soldaat laat hij voor dood achter.
Jaren later woont die man als banneling in Parijs en komt er aan de kost als journalist. Regelmatig denkt hij terug aan dat voorval dat hem achtervolgt als een spook, zo vaak en diepzinnig dat het plenty existentiële vragen oproept. Maar op een dag stoot hij op een boek van de naar Engeland uitgeweken Russische schrijver Alexander Wolf waarin het voornoemde vuurgevecht heel precies beschreven staat, dan wel vanuit het perspectief  van het slachtoffer. Dat opent meteen de mogelijkheid dat de soldaat de schietpartij heeft overleefd, en zo begint een lange speurtocht naar Wolf.
De in ballingschap levende Russen die op zoek zijn naar de zin van hun leven, dat is het belangrijkste thema dat Gazdanov hier aanboort. Hun wereld ligt aan duigen door de revolutie thuis en het doelloze leven in ballingschap.
Een heel interessant en meeslepend boek dat een nauwelijks bekend probleem aan de orde stelt.

donderdag 9 januari 2014

Mooie woorden (34)



-          Te mij verleed, zei se, mee uien branzlee rond uien oirm, ui uurebelle in ui uure en doirbij, get altij woiter in uie kelder. Mee azuu ne wietlewoi kommekik niemer ip stroite, zan.
-          En gij tons, mee uie pirmenant, ge zijt persies ne lampadir. Get veel te veel spel an ui gat.

is gelijk aan:

-          Ik ben het beu, zei ze, met uw armband rond uw arm, uw oorbel in uw oor en bovendien, ge hebt altijd water in uw kelder (te korte lange broek). Met zo’n onnozelaar kom ik niet meer op straat, hoor.
-          En gij dan, met uw permanent(e haargolf), ge zijt net een staande lamp. Ge hebt het veel te hoog in uw bol.

en hier een mooi Zuidwestoostvlaams gezegde om het jaar toepasselijk mee in te zetten:

Zeen uugn zeen mieder dan zijnn buik.