Ja vramens, twa schui volk zan. Zoetet peizn,
zei se, woirder schui van messchien? Nienek, zeitie, moir tzogn der mij tog
oirdegoirs uit, twa der tog nen ouk af.
Ja vrouw, het was raar/eigenaardig volk, hoor.
Zou je denken, zei ze, was j’er bang voor
misschien?
Nee, zei hij, maar het zagen er toch rare snuiters
uit, er was toch een hoek af.
Onze vaste rader Geert had het alweer bij het
rechte eind en kwam bovendien met een
mini-opgave op de proppen …
kpaktege kik min klakke, min sasse, min kloufn en een verzijp en kwakkik wig veur pezerikn te goân trekkn.
… die Luc op zijn beurt als volgt vertaalde:
ik nam mijn pet, mijn ..., mijn klompen en een
vergiet en ik ging weg om perziken te plukken.
Resten nog de drie puntjes?
min sasse = mijn jas / mijn vest
BeantwoordenVerwijderenGeert