Julie
Otsuka Waarvan wij droomden
Een groot aantal Japanse meisjes wordt begin vorige eeuw naar Amerika verscheept om er in de echt verbonden te worden met hun toekomstige echtgenoten, die ze enkel van een foto kennen. Deze ‘picture brides’ van soms maar dertien jaar oud, kwamen goed honderd jaar geleden met duizenden tegelijk de VS binnen om er de schok van hun leven te ervaren, want niet alleen waren de mannen die hen op de kade opwachtten, arm, soms twintig jaar ouder en seksueel uitgehongerd, ze waren vaak ook veel lelijker dan hun foto van zoveel jaar eerder. De ontmaagdingen waar de jonge vrouwen angstvallig dan wel met spanning naar hadden uitgekeken, konden de vergelijking met hun dromen en fantasieën alvast niet doorstaan. De kinderen die ze naderhand kregen, praten uitsluitend Engels en zijn totaal niet geïnteresseerd in het traditionele Japan waarvan hun moeders afkomstig zijn.
Dit is een waar gebeurd verhaal over vrouwen die, totaal ontheemd, terechtkomen in een cultuur die de hunne niet is, en waar ze aan de bak moeten als diensters en arbeidsters. Pas heel langzaamaan vinden ze hun draai en bouwen ze een nieuw leven op met eigen eethuisjes, wassalons en groentewinkeltjes. Tot de oorlog uitbreekt en Japan in 1942 Pearl Harbour aanvalt. En dat is natuurlijk de schuld van alle Japanners, ook degenen die in de VS wonen. Die worden van de ene op de andere dag spionnen, vijanden en moeten dan maar hun spullen pakken en verhuizen naar kampen waar ze met tienduizenden tegelijk gedurende jaren worden weggestopt.
Dit boek is een collectieve en zeer sterke evocatie van een schandalige en buitengewoon akelige bladzijde in de Amerikaanse geschiedenis, heel direct en aangrijpend weergegeven. Een uitzonderlijk boek dat een verpletterende indruk nalaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten