Mooie woorden (129)

Zen alijk vried stoin lagn mee da manneke. Woirveurn weetek nie, moir ij oi den dovr ip zeen lijf. En doirbij, ij dierft em nie verwirren, want oist ie koit wort, begient ie t’akkelen, en tons est hieltegans gedoin. Feitelijk est een brokke van ne sukkelirre newoir. En doirbij, ij es een achterkommerke en zen zeen doeninkske angesleeën. 

• Godveremelste, ge zij nie wijs dat meuglijk es. Azuu een brof ventse die no noeit iemand koit ee gedoin.
• Ba, da soek nui uuk nie zeggn. Geefd em een ant en ij pakt nen oirm, geefd em ne spoelkom en ij pakt een kasrolle.
• Ola, oist azuu zit, tons ekker uuk gien kompassie niemer mee. Sukkelirre!

 is aldus te vertalen:

Ze hebben toch wel enorm staan lachen met die jongen. Waarom weet ik niet, maar hij bibberde. Daarbovenop durfde hij zich niet te verdedigen want als hij kwaad wordt, begint hij te stotteren en dan is het hek helemaal van de dam. Eigenlijk is het beetje een sukkelaar, niet?

Daarbovenop is hij een nakomertje en hebben ze zijn huisje in beslag genomen.

- Verdorie, niet te geloven dat het mogelijk is. En dat voor zo'n braaf mannetje dat nog nooit iemand kwaad heeft gedaan.

- Bwa, dat zou ik nu ook niet beweren. Geef hem een hand en hij neemt een arm, geef hem een kom en hij neemt een kookpot.

- Wel, als 't zo zit, heb ik er ook geen medelijden meer mee. Sukkelaar!

In de reeks ‘de kip of het ei’, deze week:

• Kweet ni ois get al gezien et, moir der zit ne nest kroijn in ui kovve.
• Nienek jongne, ambeteern zui meschienst?
• Mij ni, moir meen kiekies wel. Zeetn al ulder toirve en groensels ip.
• Ha bon, moet ze wigkrottn, en.
• Dad es ni zuu simpel, zan.
• Veur wa ni?
• Oe mier lawijt dak mokke, oe minder eiers dan de kiekies leggn.