Ludovic en Louise komen tijdens hun wereldreis per zeilboot terecht op een onbewoond en onherbergzaam eiland ergens in Antarctica. Na een storm is hun boot vergaan en moeten ze zien te overleven in een vervallen barak die door vroegere bewoners is achtergelaten. Met de winter in aantocht wordt dat geen sinecure en is er ook niet meteen hoop op redding.
De schrijfster zelf is een ervaringsdeskundige op het gebied van solo rond de wereld zeilen, en is dus gewoon aan een hard leven en eenzaamheid. Dat weet ze dan ook puik te beschrijven. Bovendien schrijft ze zeer verlokkelijk en stuurvast over het leven en het moeizaam overleven van haar personages in een precaire situatie. Honger, uitputting, isolatie, eenzaamheid stellen hen en hun relatie zwaar op de proef. Dat ze moeten doorzetten in die abominabele omstandigheden is essentieel, maar helemaal niet vanzelfsprekend.
Dit is een beklemmende roman over een relatie onder druk, een moeizame zoektocht naar eten en drinken, en naar misschien overleven of waarschijnlijk sterven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten