De jonge Jasper beleeft het moeilijkste jaar van zijn leven. Maar hij heeft beslist om gelukkig te worden. Hij moet alleen nog ontdekken hoe. Hij is niet bang voor de toekomst, alleen een beetje bang voor het heden.
Na de dood van zijn vader is hij verhuisd naar Berlijn, waar hij voor zijn moeder en broertje een mooi leventje fingeert met studie, een toffe vriendin en al. In werkelijkheid zit hij in een krot en in de penarie. Hij lijdt aan armoe, alcohol, pillen en eenzame omzwervingen. Daarnaast houdt hij zich onledig met het schrijven van een boek waarmee hij wil doorbreken. Maar hij kan niet zo goed schrijven noch voor zichzelf zorgen, het gaat steeds slechter met hem. Hij laveert door zijn ongelukkige leven met twee vrienden uit de buurt en wordt tevergeefs verliefd op Miriam.
Een jongeman met een triestig leven dus. Dat is het coming-of-ageverhaal van Dromer. Maar om echt goed te zijn, gaat het wat te veel verschillende kanten op. Het is wat ongericht omdat het over wat te veel gaat en een kern mist. Ergens in het boek verwijst Wells naar John Fante, en in diens Ask the dust is een gelijkaardige jongeman met schrijfambities op zoek naar erkenning en een beetje liefde, maar dat boek benadert daarin de perfectie. Dromer is wel goed, maar niet perfect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten