De jonge Franse vrouw Lena gaat naar India nadat ze thuis op tragische wijze haar man is verloren. Terwijl ze in de Indische oceaan zwemt, ziet ze een meisje dat op het strand aan het vliegeren is. Als ze door de stroming wordt meegesleurd, wordt ze door het meisje gered. Ze komt dan te weten dat dit meisje een armoedig bestaan leidt en kinderarbeid verricht. Lena trekt zich het lot van het meisje aan, leert haar lezen en schrijven. En het gaat natuurlijk verder, ze voert onderwijs in voor de vele kansarme kinderen van de lokale gemeenschap.
Vrouwen staan centraal in deze roman zoals blijkbaar in de meeste werken van Colombani. De achterstand, uitbuiting van kinderen, en zeker van meisjes vormen het onderwerp. Ze probeert een stukje van de wereld te verbeteren door hen onderwijs aan te bieden. Wat edelmoedig is, maar dat botst natuurlijk ook regelrecht op de vastgeroeste Indische tradities en gebruiken. En het is niet gemakkelijk om daar tegenin te gaan, al zeker niet als blanke westerling.
Een mooi en tijdloos verhaal over een betere toekomst voor kansarme meisjes via onderwijs en solidariteit. De Indiase cultuur heeft heel veel verschillende, mooie en lelijke kanten, wat hier beeldend wordt weergegeven met een vlotte pen en in een poëtische stijl.
Een kleine persoonlijke plus van het verhaal is de herkenbaarheid van de plek aan de Indische oostkust in Mahabalipuram omdat ik er zelf jaren geleden op bezoek was om mee te helpen in een dergelijk schooltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten