Nachtouders Saskia de Coster
Juli en Saskia reizen naar een eiland in Canada, samen met hun éénjarige spruit Saul. Saul kregen ze via spermadonatie van Karl, die opgroeide op dat hippie-eiland. Als biologische moeder is Juli helemaal in haar nopjes met Saul, maar Saskia lukt het niet zo goed om haar nieuwe rol als meemoeder op te nemen.
Karl’s moeder, Molly, is in de wolken met haar kleinzoon en vertroetelt hem voortdurend. En dan zijn er ook nog de broers van Karl en de neefjes en nichtjes. Juli nestelt zich makkelijk in het grotere familieverband, maar Saskia wil zo snel mogelijk doorreizen naar Alaska, want ze voelt zich allerminst op haar gemak op het eiland.
Daarnaast blikt Saskia terug op haar eigen jeugd, haar coming-out en de afwijzing door haar ouders die haar van jongs af aan deed wankelen. Het maakt dat ze moeite heeft om zich over te geven aan het leven, aan Saul en aan Juli. Toch doet ze heftige pogingen zich te verzoenen met het ouderschap waarvoor ze nooit echt heeft gekozen.
Nachtelijke beddialogen tussen het koppel, schriftfragmenten voor Saul en het chronologische reisverslag geven in drie perspectieven Saskia’s moeizame zoektocht weer. Haar twijfels en angsten geven het verhaal diepgang. Terwijl haar relatie met Juli onder druk komt, evenals haar vriendschap met Karl, en zelfs haar schrijverschap.
Leesgegroet las Nachtouders met gemengde gevoelens. Voor sommigen was het echt wel wat langdradig, anderen konden zich uitstekend vinden in de gelaagdheid, en vooral in de kwetsbare opstelling van het personage Saskia in dit semi-autobiografische verhaal. Heldere dialogen wisselen af met fraaie zinnen die tot nadenken stemmen, maar ook met nogal ingewikkeld uitgesponnen denkbeelden. Meestal vlotte stijl, soms licht ironisch en luchtig, zelfs humoristisch en in originele bewoordingen, maar ook al eens wijdlopig. En jammer genoeg een lelijke kaft rond het boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten