Herfst Ali Smith
Elisabeth is 32 en doceert kunstgeschiedenis in Londen. Ze heeft van kindsbeen af een atypische, maar innige vriendschapsband met de 101-jarige Daniel Glück, die haar de kunstwereld heeft binnengeloodst, en nu op sterven ligt. Die dierbare vriendschap wordt uit de doeken gedaan via Daniels hoogst onsamenhangende ijldromen en Elisabeths meanderende gedachtenkronkels, en via gesprekken tussen de twee.
Tussen al die kronkelingen door handelt het boek over maatschappelijke tegenstellingen, de negatieve toekomst, de vijandigheid, de gekte in het verhardende Britse post-brexittijdperk, maar daartegenover staat het lieve, fantasierijke personage van de oude man Glück.
Heden en verleden, dromen en werkelijkheid lopen door elkaar en zetten de lezer op veel verkeerde benen. Het is allemaal zeer poëtisch en absurdistisch en dus zonder inspanning niet zo goed te volgen. Met andere woorden, moeilijk, zoniet onmogelijk om in de flow te blijven.
Het was dus niet zo verwonderlijk dat de Leesgegroetmeerderheid het boek niet helemaal of helemaal niet van harte had doorworsteld. André was halverwege het boek al gestopt met lezen. Nikie had het wel uitgelezen maar niet van harte want het was allemaal een beetje vaag. Ze was niet helemaal mee in het verhaal en snapte ook niet waarom dit een brexitboek wordt genoemd. Ook Fabienne kon het verhaal niet volgen en Emilie vroeg zich af wat ze aan het lezen was.
Door omstandigheden werd deze winterse Leesgegroetsamenkomst jammer genoeg afgelast. Gezien de matige waardering was deze canceling dan ook niet al te erg. En zo kunnen we met goede moed en veel leesgoesting weer van start gaan in het nieuwe jaar. 2023 wordt vast een fijn en memorabel jaar met hopelijk veel nieuwe goede en boeiende lees- en andere ervaringen. Dat is alvast wat ik aan iedereen toewens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten