We hebben en we zijn ons lijf
en weten dat het elk moment
bezwijken kan, van buitenaf
of binnenuit. Hoe leven we
alsof ons lichaam eeuwig is,
de grootste vanzelfsprekendheid,
terwijl zelfs de planeten en
de sterren niet voor altijd zijn.
De doden: ze bestaan. We zien
hun onveranderlijk gezicht,
hun onbezwaarde lichaam en
we horen ook, zij het van ver,
hun stem. Ze worden als vanzelf
en steeds opnieuw door ons gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten