Me zijn der abij, moir no nie hieltegans, en zeemer no nie hieltegans, dan to birlijtsekies.
Het prachtige woord ‘birlijtsekies’ betekent zoveel als straks, seffens, weldra, dadelijk en subiet, en zou in een lijst met kandidaten voor mooiste Zuidwestoostvlaamse woord zeker niet misstaan. Zoals Luc en Fabienne elk voor de helft al vermoedden, luidt de hele zin als volgt:
We zijn er bijna, maar nog niet helemaal, en zijn we’r nog niet helemaal, dan toch straks.
En ook dit is een mooie:
Iest speeldegen ze mee te biekels = ? en tons mee te moirbels = ?. Tseetie oi ne gloizie = ? moirbel en Meetie nen boeliket = ?. Doir wast ie vrie preus = ? ip. Moir Tseetie paktegem zeenn boeliket af, en Meetie goft em een blafte = ? , klof = ? ip zeen bilde = ?. Ij ielter een serieuze gabbe = ? an over en schriemn = ? dat ij dee.
Laatst speelden ze met de bikkels en daarna met de knikkers. Tseetie had er een van glas en Meetie een ijzeren. Hij was daar zeer fier op. Maar Tseetie nam hem zijn ijzeren knikker af en Meetie verkocht hem een klap op zijn kop. (een "djoeff' op zijn muile" m.a.w. ;-)). Hij hield er een serieuze gapende wonde aan over. En huilen dat hij deed!
BeantwoordenVerwijderenGeert