Een jongen wordt op school gepest, ja zelfs gemarteld, om zijn luie oog dat hem de bijnaam Schele en een dubbele blik op de werkelijkheid oplevert. Opperhoofd van de pesters is de populaire Ninomya, de rest zijn zijn gedweeë volgelingen.
Omdat ze vuil is en stinkt, wordt tegelijk ook Kojima gepest, maar dan door de meisjes. Op haar aansturen zoeken zij en Schele steeds meer toenadering tot er zelfs een vriendschap ontstaat. Door alle pesterige ellende willoos te ondergaan en te verzwijgen, tonen ze aan dat in Japan een erg hoge prestatiedruk bestaat. Maar zichzelf doen ze er geen plezier mee.
Het is lang en hard wachten voor de lezer, maar uiteindelijk vindt Schele toch zijn eigen kracht. Hij komt in opstand, weigert zich nog langer te onderwerpen en eist zijn rechtmatige plek in de wereld op. Terwijl Kojima kracht vindt in het aanvaarden van haar lijden.
Hemel stelt vanuit het puberbrein bepaalde maatschappelijke kwesties aan de orde: dader- en slachtofferschap, kwetsbaarheid en troost, zin en zinloosheid van het lijden, goed en kwaad, en vooral vriendschap als verlossing uit de hel.
Door het diepe lijden en de lange weg erin en eruit, kruipt dit boek onder je vel. Kawakami brengt dit ongemakkelijke onderwerp op een vlotte en leesbare manier. Misschien zet het net daarom aan tot nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten